Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια...

Ειλικρινέστατη Ομολογία του αποχωρούντα αρχισυντάκτη των NewYork Times.
Την έκανε ο Τζον Σουΐντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια... δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη.
Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουΐντον διέκοψε και συμπλήρωσε :
"Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος.
Το γνωρίζετε και το γνωρίζω.
Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη.
Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί.
Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω.
Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες.
Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο..
Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο..
Είμαστε υποτελείς.
Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες.
Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους.
Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες."

Αυτό! Αλιευμένο από το ίντερνετ. Την εύκολη πληροφόρηση. Μία αναζήτηση και αυτόματα περισσότερες από 15 σελίδες με ακριβώς το ίδιο θέμα. Ακριβώς τα ίδια λόγια. Ακριβώς το ίδιο άρθρο. Αντιγραφή και επικόλληση. Η ευκολία της είδησης.  Η ευκολία διόρθωσής της. Σε μία εφημερίδα ότι τυπωθεί δεν διορθώνεται. “Scripta manent” Ενώ στο διαδίκτυο, ευκολάκι. Μπαίνεις το διορθώνεις και κανένας δεν το αντιλαμβάνεται.

Και αν αναρωτιέστε γιατί πάλι; η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή. Επειδή δεν έχω διάθεση να κάνω πλάκα. Ούτε να γελάσω. Ούτε να αστειευτώ. Ούτε καν να γυρίσω το βλέμμα μου και να δείξω ένα ίχνος συμπάθειας σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Ξέρω ότι το κείμενό μου της Τρίτης, ενόχλησε .Ενόχλησε ανθρώπους που ανήκουν σε αυτό το σινάφι. Από ότι φαίνεται ενόχλησε πολύ έναν συγκεκριμένο. Ο οποίος,  μόλις διάβασε  το κείμενο, ευθύς αμέσως έσπευσε  να ανταποδώσει   με ψέμα.  Παραποιώντας δηλώσεις που έγιναν την ίδια μέρα. Σε ένα άλλο ραδιόφωνο. Σε ένα ραδιόφωνο στο οποίο έβγαζε ψωμί. Σε ένα ραδιόφωνο που αν μη τι άλλο, έγινε αυτό που είναι σήμερα. Είχε τον καλύτερο δάσκαλο. Σχολείο ολόκληρο. Ότι έμαθε εκεί το εφάρμοσε κατάλληλα και με τεράστια επιτυχία. Η συνταγή του επιτυχημένου δημοσιογράφου. Παίρνουμε την δήλωση ενός ανθρώπου, την διαβάζουμε, την μελετάμε και μετά την κόβουμε και την ράβουμε όπως θέλουμε, θέτοντας της «θεϊκή» δικαιολογία, είτε της κακής μεταφοράς των δεδομένων από τρίτους, είτε του περιορισμένου χώρου, είτε όπως είχαμε εδώ της πλήρης αδιαφορίας. Και ας υπήρχε απάντηση, σε ηλεκτρονικά μέσα δικτύωσης.  Σε δήλωση ραδιοφωνική του κ. Στεφανίδη για τις υψηλές τιμές  στα εισιτήρια διαρκείας  και ενώ η απάντηση του υποψηφίου προέδρου ήταν ξεκάθαρη –μίλησε για τιμές στα πέταλα, για 260 ευρώ που πλήρωσε ο οπαδός-μέλος της λέσχης, 160 ευρώ + 100 ευρώ η συνδρομή- παραποιήθηκαν οι δηλώσεις του, με αποτέλεσμα να υπάρχει ειρωνικό κείμενο στο οποίο ούτε λίγο, ούτε πολύ τον κατηγορούσε ότι έκανε προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Και ειρωνευόταν μάλιστα τον κ. Στεφανίδη ότι δεν παραβρέθηκε στο δικαστήριο, στην περιβόητη μήνυση του Κόντη προς τον Σκόρδα, επειδή έλειπε ταξίδι στα Γιάννινα. Και αυτό κατακριτέο δηλαδή; Δεν γίνεται ένας άνθρωπος να λείψει για λίγο, βρίσκουν την ευκαιρία άνθρωποι,  όπως αυτοί για του οποίους αναφέρεται ο Σουΐντον, να χλευάσουν και να λοιδορήσουν.  Το τραγικότερο της όλης υπόθεση είναι πως οι δημοσιογράφοι μιλάν για λειτούργημα και όχι για επάγγελμα…

Θα σας παρουσιάσω 3 άρθρα από τον κώδικα δεοντολογίας των δημοσιογράφων, επικεντρώνοντας  τις παραγράφους που έχουν σημασία για εμάς:

Άρθρο 1  

Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη

δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας.

β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του

τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των

πραγματικών περιστατικών.

γ. …

δ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις

προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές

απόψεις ή πεποιθήσεις του.

ε. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των

συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να

μεταδώσει. 

στ. Να επανορθώνει χωρίς χρονοτριβή, με ανάλογη παρουσίαση και

ενδεδειγμένο τονισμό, ανακριβείς πληροφορίες και ψευδείς ισχυρισμούς, που

προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του ανθρώπου και του πολίτη και να

δημοσιεύει ή να μεταδίδει την αντίθετη άποψη, χωρίς, αναγκαστικά,

ανταπάντηση, η οποία θα τον έθετε σε προνομιακή θέση έναντι του θιγομένου.

Άρθρο 2 

Η δημοσιογραφία, ως επάγγελμα, αλλά και κοινωνικό λειτούργημα, συνεπάγεται δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. … 

β. Να σέβεται την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και το απαραβίαστο της

ιδιωτικής ζωής του ανθρώπου και του πολίτη. ...

γ. Να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας και να μην προεξοφλεί τις δικαστικές

αποφάσεις.

δ. …ε. …στ. …ζ. …

η. Να συλλέγει και να διασταυρώνει τις πληροφορίες του και να εξασφαλίζει την

τεκμηρίωσή τους (έγγραφα, φωτογραφίες, κασέτες, τηλεοπτικές εικόνες) με

δημοσιογραφικά θεμιτές μεθόδους, γνωστοποιώντας πάντοτε τη δημοσιογραφική

του ιδιότητα.

θ. …

ι. Να σέβεται τους κανόνες της εμπιστευτικής πληροφόρησης (off the record)

εφόσον ανέλαβε αυτή τη δέσμευση.

Άρθρο 5 

Η διαφάνεια στις οικονομικές σχέσεις αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της

αξιοπιστίας, του κύρους και της επαγγελματικής αξιοπρέπειας του

δημοσιογράφου.

Αυτά είναι εν συντομία κάποια από τα 8 άρθρα του κώδικα δεοντολογίας τους… Αξιολογείστε τα εσείς και κρίνετε συμπεριφορές.

Ο ΑΣΗΜΟΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ

 Λοιπόν,  τα νεύρα μου δεν είναι καλά, όπως φαντάζομαι των περισσοτέρων αδερφών μας. Σήμερα σας έχω βάλει ένα κειμενάκι που «ψάρεψα» ή για να ακριβολογώ έκλεψα από ένα φόρουμ οπαδών του ΑΡΗ. Για να κάνω και την σχετική διαφήμιση, επειδή γουστάρω τα περισσότερα παιδιά που γράφουν εκεί, το αλίευσα από το www.emperor.gr . Ο λόγος που έβαλα αυτό το κείμενο είναι … μάλλον θα σας το εξηγήσω αργότερα. Το έγραψε νομίζω δυο χρόνια πριν ένα μέλος και εγώ το κράτησα στο αρχείο μου επειδή μου είχε κινήσει την περιέργεια-τότε. Το κείμενο λεγόταν ΑΣΗΜΟΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ όπως και ο τίτλος το δικού μου σημερινού κειμένου:

«…Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα ραδιόφωνο που λεγόταν "οικονομικά παλιά ". Αυτό το ραδιόφωνο δεν είχε διευθυντή. Δεν πήγαινε κανείς δημοσιογράφος να εργαστεί εκεί. Ιδιοκτήτης του σταθμού ήταν ένας ευτραφούλης, μεσήλικας, που πίστευε ότι όλοι τον αγαπάνε.
Κάποια στιγμή  παρουσιάστηκε, ένας τεράστιος ρεπόρτερ. Ένας ρεπόρτερ που είχε δώσει και τοψυχή του στο προηγούμενο ραδιόφωνο που δούλευε. Που σήκωνε  το κεφάλι και αντιδρούσε σε κάθε διαταγή του μυστακοφόρου αφεντικού του. Το όνομα του, θρύλος.  Παρουσιάστηκε μπροστά τους ο ένας και μοναδικός ΑΣΗΜΟΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ.
-Εγώ, θα αναλάβω, φώναξε. Εγώ και ότι θελήσετε θα το κάνω.
Ώπα, σκέφτηκε το αφεντικό, αυτός θα μας κάνει την δουλειά. Καλός είναι, αγαπητός στον κόσμο, θα δέσει με τους υπολοίπους, όλα καλά.
Αλλά, υπήρχε ένας παραγωγός-οπαδός  ο τζόννυ μπλακ. Ήθελε, να ελέγχει τα πάντα. Ήθελε, να περάσει στον κόσμο ότι αυτό που έβλεπε στον ιδιοκτήτη δεν είναι αλήθεια (Άσε που βαρέθηκε να βλέπει τον κόσμο να εκδηλώνει την αγάπη του στον χοντρό). Άλλωστε, ο κολλητός του ( δεν πήγαινε το ίδιο καλά) δεν μπορούσε να ανεχτεί την επιτυχία του ιδιοκτήτη.
Αποφάσισε λοιπόν να διώξει τον ιδιοκτήτη από το ραδιόφωνό του, με την αιτιολογία ότι δεν του ανήκει. Το όνομα του σταθμού ήταν παλιό και αγορασμένο από την οικογένεια του παλιού ιδιοκτήτη.
Έταξε στον τεράστιο ρεπόρτερ μία πάρα πολλή καλή θέση σε άλλη δουλειά, με καλά λεφτά. Δουλειά από την οποία
εξαρτιόταν άμεσα το ράδιο. Ο ΑΣΗΜΟΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ όμως παρόλο που ήταν σωστός και γνήσιος άντρας λύγισε. Οικογένεια είχε να θρέψει. Παιδάκια είχε ο καημένος. Ο χοντρός ιδιοκτήτης συνέχισε να κάνει τη δουλειά του όπως αυτός νόμιζε καλύτερα. Κάποια στιγμή θέλησε και κατάφερε να εκδόσει εφημερίδα.
Η εφημερίδα βγήκε με πολλή μεγάλη επιτυχία. Τόσο μεγάλη που τρόμαξε πάρα πολύ κόσμο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο ευτραφούλης να παραμένει αγαπητός στον κόσμο και επιτυχημένος. Ο τζόννυ μπλακ ( βάλτε όλους όσους τζοννυδες μπλακ γνωρίζετε ή φαντάζεστε) βλέποντας αυτά απαγόρευσε στον ΑΣΗΜΟΤΣΟΥΚΝΙΔΑ να δίνει την παραμικρή πληροφορία που θα μπορούσε να κάνει τα "οικονομικά παλιά" να ξεχωρίσουν από τα άλλα.
Προχώρησε όμως ακόμα περισσότερο. Ονόμασε ένα άλλο ραδιόφωνο (ιδιοκτησίας άλλου) με το όνομα μίας ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ. Μιας ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ που όμοιά της δεν υπήρξε. Ήταν τόσο μεγάλη η θολούρα που δεν σκέφτηκε ότι ενδεχόμενη αποτυχία του ραδιοφώνου θα πλήγωνε την ΘΡΗΣΚΕΙΑ βαθύτατα…»

Το παραπάνω κείμενο λίγο πολύ ήταν προφητικό. Μιλάει για δημοσιογράφους και οπαδούς οι οποίοι κινήθηκαν με συγκεκριμένο τρόπο και έφτασαν το ραδιόφωνο , το επίσημο ραδιόφωνο της ομάδας σε ανυποληψία. Τώρα γιατί εγώ ξαφνικά θυμήθηκα αυτό το κείμενο; Και για πιο λόγο γράφω αυτά τα λογάκια;


αυτό το κείμενο δεν χώρεσε στο αυριανό  φύλλο των ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ... η συνέχεια αύριο στην εφημερίδα


ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

Αφορμή πήρα από ένα ανυπόγραφο κείμενο από το αθλητικό ενημερωτικό σάιτ όλαμπουτάρης. Ξέρετε για πιο σάιτ λέω. Είναι αυτό στο οποίο γράφει και εδώ ο υπεύθυνος τύπου της ΠΑΕ. Ή μάλλον ΚΑΙ σε αυτό γράφει. Τώρα τι είναι αυτό που με ενόχλησε; Γράφει μεταξύ άλλων μέσα στο κείμενο:

«…Το οικονομικό πρόβλημα είναι ξεκάθαρο. Η τωρινή διοίκηση υπό τις παρούσες συνθήκες θα συναντήσει πολλές δυσκολίες για να προχωρήσει, αφού τη νέα σεζόν προβλέπεται νέα δραστική μείωση τω εσόδων. Από την άλλη, δεν διαφαίνεται λύση «εκ των έσω» που να πείθει ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα. Ταυτόχρονα, η «Κοινωνία Μελών ΑΡΗ» δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του «μεγαλομετόχου», γιατί ο κόσμος αδυνατεί να την υποστηρίξει, οικονομικά, στο βαθμό που απαιτείται σήμερα.
Σαφώς η «Κοινωνία» έχει ευθύνη για την επόμενη μέρα που θα διαμορφωθεί στην ΠΑΕ ως «ελεγκτικό όργανο» και σαφώς ξέρει τι πρέπει να κάνει. Δεν χρειάζεται υποδείξεις, ούτε… υπογραφές. Όσοι εκφράζουν τέτοιες τάσεις θα ήταν φρονιμότερο να προτείνουν λύσεις, αν φυσικά έχουν, παρά… ιδέες.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτό που «μιλάει» σήμερα και αποφασίζει για την επόμενη μέρα είναι το… χρήμα. Όχι μόνο του ΑΡΗ, αλλά για κάθε ΠΑΕ (βλέπουμε όλοι τι συμβαίνει σε Παναθηναϊκό, ΑΕΚ αλλά και στα μέρη μας…).
Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται χρήμα για να προχωρήσει. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Ο Γιάννης Κόντης θα μιλήσει την ερχόμενη εβδομάδα και αφήνει να εννοηθεί ότι θα παρουσιάσει μία πρόταση για την επόμενη μέρα του ΑΡΗ. Πρόταση που συνδέεται άμεσα με τον ξένο επενδυτικό όμιλο, για τον οποίο έγινε λόγος στην τελική γ.σ της «Κοινωνίας Μελών ΑΡΗ» και από τον οποίο έγινε ήδη η εκταμίευση ενός σημαντικού ποσού…»

Δεν είναι το κείμενο τόσο… Ασημοτσουκνίδας; Συγνώμη κιόλας δηλαδή, αλλά δεν είναι ένα κείμενο το οποίο σε «οδηγεί» την σκέψη εκεί που θέλει ο συγγραφέας του. Δεν σε βάζει σε ράγες, χωρίς να παρεκκλίνεις καθόλου από αυτό; Τι προσπαθεί να μας επιβάλλει αυτό που μόλις διαβάσαμε; Τίποτε άλλο από αυτό: «Κόντη θεέ πάρε την ΠΑΕ»… Έχω εκνευριστεί. Μου έχει γυρίσει το μυαλό. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι μας θεωρούν τόσο πολύ πρόβατα. Γιατί αυτό εδώ υποτιμά την νοημοσύνη μας. Είναι εξοργιστικό να θεωρούν 4-5 αρειανοί και ένας βάζελος ότι μπορούν να μας συμπεριφέρονται έτσι. Πρώτα από όλα προσβάλλουν κατάφορα τον θεσμό και τον ρόλο της Κοινωνίας μελών του ΑΡΗ μας. Όταν γράφει πως «η  Κοινωνία Μελών ΑΡΗ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του μεγαλομετόχου, γιατί ο κόσμος αδυνατεί να την υποστηρίξει, οικονομικά, στο βαθμό που απαιτείται σήμερα» αυτόματα σου δημιουργείται η αίσθηση ότι όλοι οι αρειανοί είναι ανίκανοι και δεν μπορούν. Δηλαδή ο τεράστιος αυτός λαός που έχει δώσει τόσα γι’ αυτήν την ομάδα, έχει δώσει τόσα πολλά παρόλες τις πίκρες που του έχει προσφέρει δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά. Έτσι λοιπόν. Δεν μπορεί η κοινωνία να ανταποκριθεί στο ρόλο του μεγαλομετόχου. Μάλιστα. Άρα; Καταργείστε την Κοινωνία να γίνει πιο εύκολος ο τρόπος που εσείς θα καταστρέφετε τον ΑΡΗ. Εδώ στην αγαπημένη του ομάδα, στον βάζελο ο ίδιος ο Αλαφούζος μιλάει για αποτυχία την πολυμετοχικότητας και θέλει να εφαρμόσει μοντέλο λέσχης. Και εμείς θα ψάξουμε να βρούμε τον  μεγαλομέτοχο στο πρόσωπο αυτού; Στο φινάλε αν πραγματικά έχει τα λεφτά, ας πάει στην ομάδα που λατρεύει. Στόχος και σκοπός όλης αυτής της προσπάθειας είναι να καταφέρουν οι ίδιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι να συνεχίσουν να ζουν από την ομάδα. Μπορείτε να το αντιληφθείτε; Να ζουν από τον ΑΡΗ. Έχουν φλομώσει το μυαλό σας με ψέματα. Σας έχουν πει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, ότι αν δεν αναλάβει ο Κόντης την ομάδα θα πέσουμε στην Δ’, σας έχουν πει ότι η ομάδα θα γίνει Ηρακλάκος. Έχουν πει τόσα και τόσα. Και συνεχίζουν αν βάζουν ψευτοδιλήμματα. Η ξεφτίλα όμως είναι με τους δημοσιογράφους οι οποίοι παίζουν το παιχνίδι τους. Ή μάλλον όχι. Δεν παίζουν. Είναι αρωγοί αυτής της προσπάθειας, εκούσια. Ενώ ξέρουν, ενώ γνωρίζουν την πραγματικότητα και την αλήθεια, βάζουν πρώτα το προσωπικό τους συμφέρον, βάζουν πρώτα την τσεπούλα τους και μετά το παίζουν αρειανάρχες. Για να μην χάσουν την θέση τους. Λογικό. Τόσο σάλιο ξόδεψαν. Τόση προσπάθεια με τη γλώσσα, να πάει χαμένη; Είναι δυνατόν; Έγινε λέει, ήδη η εκταμίευση ενός σημαντικού ποσού. Δεν ντρέπεστε καθόλου; Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Σε ποιους απευθύνεστε, ρε; Σε πρόβατα; Σε ζώα; Σε ποιους; Ρε, δε με νοιάζει αν θα ζήσετε εσείς. Δε με νοιάζει αν θα έχουν τα παιδιά σας γάλα να τραφούν. Τα δικά μου παιδιά με νοιάζουν. Που θα χάσουν τον πατέρα τους. Είτε από στεναχώρια, είτε από κανένα «φονικό».  Ξυπνάτε ρε σεις. Εκεί στη Κοινωνία Μελών. Τι κάνετε μωρέ και δεν τους διώχνετε; Δεν πάει άλλο. Ξυπνάτε. Αδέρφια αρειανοί. Μην αφήνετε άλλο τον Κόντη και την παρέα του να κάνουν κουμάντο στην ομάδα. Καταστρέφεται ο ΑΡΗΣ. Πάμε όλοι μαζί για να τους διώξουμε. Έξω από τον ΑΡΗ. Ας γίνει σύνθημά μας και να μην επιτρέψουμε σε αυτόν τον άνθρωπο που  καταστρέφει λεπτό προς λεπτό τον σύλλογο να συνεχίσει το έργο του. Συστρατευθείτε  γύρω από όλους όσους αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των καταστάσεων, γύρω από όλους όσους τόσον καιρό σας παρουσίαζαν την αλήθεια. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Και είναι αρειανοί. Η σωτηρία είναι η ενδυνάμωση και όχι η αποδυνάμωση της λέσχης ή της Κοινωνίας Μελών ΑΡΗ. Γίνετε μέλη, ανανεώστε και πάμε όλοι μαζί να σώσουμε τον ΑΡΗ. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε…[προεκλογικό σύνθημα και εκλογές θυμίζει, αλλά ρε πστμ δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν υπάρχει χρόνος για πλάκα]

Πιτσκοματερίνες και λοιπά…

Καλημέρα σας. Την ώρα που θα διαβάζετε αυτό το κείμενο σίγουρα θα με έχουν προλάβει οι εξελίξεις. Αυτή την στιγμή που γράφω είναι Τετάρτη κατά την διάρκεια του αγώνα με το Αγρίνιο. Ξεκίνησα να γράφω αυτές τις γραμμές στο 67’. Μην με ρωτήσετε γιατί, αλλά θεώρησα ότι ίσως έτσι να είναι καλύτερα. Για μένα. Το βλέπω ως ένα είδος ψυχοθεραπείας. Λίγο να ηρεμήσω από αυτά που συνέβησαν σήμερα και που συμβαίνουν. Δεν θα γράψω πολλά ή τουλάχιστον δεν έχω σκοπό να γράψω πολλά. Ίσως να είναι και το μικρότερο κείμενό μου εδώ στα ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ μπορεί και όχι. Τα «παοκτσήδικα» όπως αποκαλούνται από τους έμμισθους μυαλοπώληδες του ΑΡΗ. Εμείς άλλωστε έχουμε αποδείξει ότι θέλουμε μόνο το κακό του ΑΡΗ. Μόνο αυτό και τίποτε άλλο. Αλλά δεν ήρθε ακόμη η ώρα της κριτικής για τους υπαλλήλους και μη της ομάδας. Δεν είμαι σαν τους άλλους. Και  το εννοώ. Σας το έχω ξαναγράψει. Σιχαίνομαι την σωματική  βία. Και τη λεκτική. Δεν θέλω ρε παιδί μου. Όχι ότι δεν μπορώ ή δεν αντέχω το ξύλο, αλλά  ΔΕΝ. Ακούω πολλούς γύρω μου να βρίζουν και δε μ’ αρέσει. Αλλά, από τη άλλη δεν γίνεται να μην εξοργιστείς και να μην θέλεις να τα σπάσεις όλα, να μην θέλεις να τα ρημάξεις ,να διαλύσεις το σπίτι ολόκληρο .Όταν βλέπεις αυτή την εμφάνιση της ομάδας, στο 78’ να χάνεις με 5-1 δεν γίνεται να είσαι ήρεμος. Οπαδοί είμαστε γαμώ τη τρέλα μου. Ειδικά όταν από το απόγευμα έχει ξεκινήσει άλλη μία σφαγή την ομάδας, όταν έχει πάλι γίνει ο ΑΡΗΣ ο αποδιοπομπαίος  τράγος για να κερδίσουν ορισμένοι άνθρωποι μερικές ψήφους  σε αυτό το γμνο σύστημα που στηρίζαμε όλοι μας, όλα αυτά τα χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά. Ένα σύστημα που δεν έχει καμία απολύτως διαφορά είτε μιλάμε για αθλητισμό, είτε μιλάμε για πολιτική. Οι ίδιοι ποταποί και τρισάθλιοι άνθρωποι διοικούν την ζωή μας. Τα ίδια σιχαμένα ανθρωπάρια, τα ίδια σιχαμερά φίδια που όλα μα όλα κινούνται γύρω από τον ίδιο χώρο. Γύρω από συγκεκριμένες ομάδες που τις διοικούν οι ίδιοι άνθρωποι. Κι αν δεν φαίνονται οι ίδιοι βάζουν τους συγγενείς τους. Παιδιά κατά κύριο λόγο. Έτσι κι έγινε σήμερα. Ήρθαν να καταθέσουν οι μέτοχοι άλλων ομάδων. Δεν υιοθετώ το χυδαίο υβρεολόγιο που διαβάζω εδώ και ώρες στα διάφορα φόρα. Όχι. Ίσα ίσα το καταδικάζω. Βρισιές του τύπου «σκατά στους τάφους των νεκρών σας», ή ακόμη χειρότερα, κατάρες για ασθένειες σε συγγενικά σας πρόσωπα, είναι καταδικαστέες. Δεν πρέπει να λέγονται από κανέναν και για κανέναν λόγο. Απαγορεύεται. Αν και υπάρχουν λαοί οι οποίοι έχουν τις βρισιές στο καθημερινό τους λεξιλόγιο. Θυμάστε τους Σέρβους  ποδοσφαιριστές και προπονητές πόσο εύκολα είχαν τις «πιτσκοματερίνες»; Στο Βελιγράδι βρέθηκα για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Για σπουδές. Πριν τα μαγευτικά Ιωάννινα. Εκεί λοιπόν έμαθα την χειρότερη βρισιά που άκουσα ποτέ. Βρισιά που δεν θέλω, αλλά θεωρώ αντιδεοντολογικό να σας μιλάω γι’ αυτήν χωρίς να σας την μεταφέρω στο γραπτό κείμενο. Θα σας την πω στα ελληνικά, γιατί μπορώ να το καλύψω πιο εύκολα. Να μην χυδαιολογήσω κιόλας. Δεν την αφιερώνω πουθενά. Η βρισιά λέει: « Να δώσει ο θεός άλογο με ματωμένη …  να σου κανονίσει την αδερφή πάνω  στον τάφο της μάνας σου». Φρικτή δεν είναι; Δεν είναι βάρβαρη εντελώς; Να αυτό εννοώ όταν λέω πως εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους. Εγώ δεν λέω τέτοια πράγματα. Είμαι ανώτερος άνθρωπος. Και καλός. Δεν μπορώ να κρατήσω κακία για πολύ ώρα. Σε κανέναν. Ούτε και για όλους αυτούς που δημιούργησαν όλη αυτήν την άσχημη κατάσταση στην ομάδα μου. Που δεν είναι μόνο μία ομάδα. Είναι η οικογένεια για πάρα πολύ κόσμο. Στην ουσία δηλαδή κάποιοι άνθρωποι (;) ασέλγησαν και βίασαν την οικογένειά μου. Της έκαναν κακό. Αλλά εγώ δεν πιστεύω στην εκδίκηση. Όχι, η εκδίκηση είναι για άλλους. Βέβαια και εγώ ως οπαδός μπορεί να εκνευρίζομαι πολλές φορές, αλλά έχω ήδη ηρεμήσει λίγο. Πολύ πιθανόν αύριο να είμαι πολύ πιο ήρεμος. Δεν θα ευχόμουν ΠΟΤΕ κανείς να πάθει κακό. Άλλωστε το σύστημα πρέπει να λειτουργεί με ισονομία για όλους. Έτσι δεν είναι κύριε Μπιτσαξή; Ε, κύριε Γερουλάνε; Κύριε Γκαγκάτση; Κύριοι της ΕΠΟ και της σούπα λιγδ; Ισονομία δεν έχουμε;  Όλοι δεν είναι «ίσοι» απέναντι στους νόμους; Ένα κάψιμο κορμιού από πυρσό, πόσο κοστολογείται είπαμε; Ένα χάσιμο ματιού; Τα κομμένα δάκτυλα από κροτίδα; Πόσο; Εντάξει εμείς θα πληρώσουμε το μπουκαλάκι λίγο περισσότερο αλλά, δεν  πειράζει άπλες και ΑΡΗΣ είμαστε. Συνηθισμένοι στα δύσκολα. Εσείς; Αντέχετε;

     

Υ.Γ. Ηρεμία σήμερα. Όσο μπορεί να είναι κάποιος να είναι ήρεμος. Το υστερόγραφο το γράφω απόγευμα Πέμπτης. Επίτηδες άφησα να περάσει λίγος χρόνος ώστε να μπορέσω να συγκροτήσω την σκέψη μου. Μου έχει γυρίσει το μυαλό με την εμφάνιση των παικτών και το κοουτσάρισμα του Μασάδο. Όσο σκέφτομαι το χθεσινό παιχνίδι, όλο και εκνευρίζομαι. Αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Πολλές φορές και πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν γράψει ή έχουν μιλήσει για την ανικανότητα της διοίκησης. Και εγώ επίσης. Το χάλι όμως αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί . Ποτέ. Με διαφορά η χειρότερη διοίκηση που πέρασε από τον ΑΡΗ μας. Ξεπερνάει την διοίκηση  του Ζαχουδάνη… Φ Υ Γ Ε Τ Ε όλοι, χθες! Φτάνει ρε! Δεν πάει άλλο. Όσο πόλεμο μας κάνει το κατεστημένο της Αθήνας, άλλο τόσο ζημιά μας κάνετε όλοι εσείς κάθε λεπτό που περνάει. 

Κάτω τα χέρια ΚΑΙ από τη Δ.Ε.Θ.

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση. Συγνώμη λάθος. Άκυρο. Αυτό πέρασε.  Χρόνια πολλά. Χριστός Ανέστη… αληθώς Ανέστη και τα δέοντα. Έτσι λένε τουλάχιστον. Πήρατε χαμπάρι ότι την Παρασκευή έλειπα από κοντά σας; Όχι, έτσι; Που να το καταλάβετε, άλλωστε. Μέρα πένθους  που ήταν,  σιγά μην αγοράζατε εφημερίδα. Ετοιμαζόσασταν όλοι για την Κυριακή, για τα κατσικάκια και τους υπόλοιπους μεζέδες. Κοιλιόδουλοι. Δεν ντρέπεστε καθόλου να τρώτε αυτά τα υπέροχα πλασματάκια με τα αθώα και άκακα  ματάκια τους και τα χαριτωμένα βελάσματά τους. Αίσχος! [ Σας δημιούργησα καθόλου ενοχές ή μπααα; Σκληρόπετσοι και αναίσθητοι; Εγώ πάντως το «χτύπησα» το κατσικάκι, κανά δυο κιλά θα τα έφαγα μόνος μου. Το λιάνισα…]. Να επανέρθουμε όμως στο κυρίως θέμα, κυρίες και κύριοι, να επανέρθουμε στο θέμα για το οποίο ξεκίνησα να γράφω αυτό το κείμενο. Παρόλο που για λίγο παρέκλινα της πορείας μου σκεπτόμενος τα υπέροχα γεύματα της Πέμπτης [ναι ναι ο λόγος που δεν ήμουν κοντά σας την Παρασκευή ήταν, ότι… δεν ένιωθα τα δάκτυλά μου. Είχαν μουδιάσει όλα, μαζί ,με τον εγκέφαλο, μαζί με τα πόδια, το κορμί ολόκληρο ρε αδερφέ. Πολύ το τσίπουρο, πάααρα πολύ] και της Κυριακής θα αρχίσω να σας εξηγώ τον πραγματικό λόγο που γράφω στην εφημερίδα.

Είμαι πράκτορας. Σοκαριστικό; Τρομακτικό; Έκπληξη; Αρνητική ή θετική; [περιμένω τα συναισθήματά σας με ιμέιλ στην γνωστή μου διεύθυνση]. Είμαι πράκτορας, όπως σας έλεγα της ομάδας της αγιά  Βαρβάρας. Ναι, σας λέω αλήθεια. Με έχουν βάλει οι αντίπαλοι ώστε να συλλέξω στοιχεία ενάντια στον Λάμπρο [που δεν γιόρταζε της λαμπρής επειδή τον λένε Μπάμπη… ε;], ώστε να στοιχειοθετήσου,  με στοιχεία που θα τους δώσω εγώ, την μήνυση που έκαναν για την στοιχειωμένη υπόθεση με το πλυντήριο από τις μίζες των υποβρυχίων… ουφ! Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Όταν καταφέρω να κάμψω τα εμπόδια που μου βάζει η πραγματική ένοχος, τότε θα βγουν όλα στη φόρα. Γιατί πραγματική ένοχος, χρόνια πολλά τώρα, είναι η Αθήνα μαζί με  το κράτος των Αθηνών. Αυτή η απρόσωπη πόλη, με τους χιλιάδες απατεώνες, που το μόνο που κάνει  είναι να κατηγορεί αθώους ανθρώπους, να τους πετάει λάσπη, να την κολλάει επάνω τους  και να μην μπορεί  κανείς να την βγάλει. Κανένας όμως. Ούτε  «ο ωραίος Μπρούμελ του συγκροτήματος» όπως έλεγε και ο Χάρυ Κλυν. Αυτός ο ομορφάντρας του ΠΑΣΟΚ, του παλιού και όχι του καινούριου του … «αρχίζουμε». Ψέματα όλα αγαπημένοι μου. Ψέματα όλα και συκοφαντίες. Απώτερος σκοπός και στόχος των Αθηναίων κατοίκων, είναι πέρα από το να μας πάρουν ΚΑΙ την έκθεση (αυτό είναι γνωστό χρόνια τώρα), είναι να καταστραφεί η τεράστια αυτή ομάδα της αγιά Βαρβάρας. Ναι, βρε κουτά, δεν κάνω πλάκα. Ακούστε να δείτε πως έχει το πανούργο  αυτό σχέδιο, που όμοιό του δεν ξανάγινε. Μόνο ένα σατανικό μυαλό θα μπορούσε να το καταστρώσει. Όλα ξεκίνησαν από τότε που ο μεγάλος αυτός πολιτικός άντρας, έχασε τις εσωτερικές εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ. [δεν ξέρω αν είναι τυχαίο που πάλι με το ΠΑΣΟΚ ασχολούμαστε, αλλά μοιάζει σαν οι νόμοι του σύμπαντος να έχουν συνωμοτήσει εναντίον του]. Χάνοντας λοιπόν τις εκλογές, οι Αθηναίοι ψηφοφόροι ήθελαν να τον εξαφανίσουν από το προσκήνιο, ώστε να μην ξαναβάλει ποτέ υποψηφιότητα. Ο λόγος; Μα είναι προφανέστατος. Ως γνωστός οπαδός της ομάδας  Π.Α.Ο.Α.Β. (Ποδοσφαιρική Αθλητική Ομάδα  Αγιάς Βαρβάρας)  και επειδή πάντα την βοηθούσε οικονομικά (χορηγίες , κρατικές διαφημίσεις, μεγαλομέτοχους) , αποφασίστηκε και τέθηκε σε εφαρμογή το σατανικό σχέδιο.  Αρχικά τον έβαλαν υπουργό Εθνικής άμυνας. Σε ένα υπουργείο που έχει  πολλούς πειρασμούς. Έπειτα  του έβαλαν από δίπλα, για βοηθούς και καλά, ανθρώπους που δεν ήξερε ο ίδιος. Ναι!  Για πρώτη φορά στα χρονικά των ελληνικών κυβερνήσεων μετά την μεταπολίτευση, Υπουργός δεν είχε τους δικούς του ανθρώπους, παρά κάποιους αμόρφωτους πρακτορίσκους των Αθηνών, οι οποίοι έδιναν ραπόρτα συνεχώς στο Π.Ο.Κ.Το θυμάστε το ΠΟΚ; Επανιδρύθηκε. Για τέτοια κατάσταση μιλάμε.  Μετά,  χωρίς κανείς να γνωρίζει πως, άνοιξαν λογαριασμούς και οφ σορ εταιρίες στο εξωτερικό στο όνομά του. Το αντιλαμβάνεστε; Ο άνθρωπος δεν γνώριζε τίποτε και  ξαφνικά βρέθηκε προ εκπλήξεως μπλεγμένος σε μία υπόθεση που δεν έχει ιδέα. Και όλα αυτά γιατί; Μα για να χτυπηθεί ο Π.Α.Ο.Α.Β. μέσω του συνεργάτη του σε αυτές τις συναλλαγές του κυρίου Σαχπαζίδη. Του κορυφαίου αυτού επιχειρηματία από την Κατερίνη. Την  μαγευτική Κατερίνη. Την πανέμορφη αυτή πόλη, την χτισμένη στους πρόποδες των Πιέριων και του Ολύμπου. Που σπιλώνεται το όνομα  της πρωτεύουσας του ομώνυμου Νομού, εξαιτίας όλης αυτής της συνωμοσίας. Ωιμέ! Χτυπώντας και σπιλώνοντας το όνομα αυτού, χτυπάν και το όνομα του ΠΑΟΑΒ. Διαδίδουν παντού ότι ο Σάχπας (για συντομία ας μου επιτραπεί) είναι ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΑΒ. Αυτό είναι τεράστιο ψέμα. Μόνο 18 % έχει. Κι άλλο 10 % ο ερασιτέχνης. Και το υπόλοιπο; Ποιος άλλος πέραν του τεράστιου λαού ο οποίος έσπευσε σύσσωμος να αγοράσει μετοχές της ομάδας όταν η πετυχημένη διοίκηση Ζαγοράκη έκανε απανωτές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Κατηγορήθηκε και συνεχίζει να κατηγορείται ότι ξέπλενε χρήμα από τις παράνομες δραστηριότητες. Ψέμα κι αυτό. Τα χρήματα που έμπαιναν στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου ήταν από τις επιχειρήσεις του. Όπως αυτή στην οποία είναι συνεταίρος με τον νυν  πρόεδρο της ΠΑΕ. Αυτά που διακινήθηκαν μέσω οφσορ εταιριών είναι φυλαγμένα στην άλλη τσέπη του παντελονιού του. Αχχχχ! Καταλαβαίνετε τώρα το δράμα μου; Άδικα κατηγορούνται όλοι αυτοί. Οι αγωνιστές ενάντια στο Αθηναϊκό ποδοσφαιρικό και μη κατεστημένο. [εδώ κλαίω]. Αυτά τα καμάρια της Β. Ελλάδας. Γι’ αυτό και εγώ θα δώσω όλλλλλα τα στοιχεία που έχω στα χέρια μου. Στοιχεία που θα δείχνουν ότι ο Λάμπρος-Μπάμπης Σκόρδας, συνεργάζεται με όλους αυτούς, για να σταματήσουν την ομάδα που αυτοανακυρήχθηκε  κορυφαία στην ιστορία της Ελλάδος από το 1821 και έπειτα. Να της ανακόψουν την πορεία προς το πρωτάθλημα. Να της κόψουν την πορεία προς το τελικό του τσάμπιο λίγκ. Γενικά, να της κόψουν τα @@. Να την ευνουχίσουν διοικητικά και οικονομικά. Να καταργήσουν την διοίκηση πρωτοδικείου που νόμιμα τόσα χρόνια και όπως προβλέπει ο νόμος, υπάρχει και ευεργετεί τον σύλλογο, τους. Άσχετα που  γίνεται και πόλεμος εκ των έσω, όπως οι ανακοινώσεις της θύρας 4 που προειδοποιούν την διοίκηση να μην ξαναγίνει το πλυντήριο του ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν θα τους περάσει. Ήδη έκαναν τις πρώτες μηνύσεις και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Σε όλους αυτούς που στο φέισμπουκ, κοινοποιούν  μια φωτογραφία, η οποία παρουσιάζει ένα πλυντήριο με το σήμα του μεταλλαγμένου κοτόπουλου και γράφει με μεγάλα γράμματα: « Θέλω κι εγώ να μου κάνει μήνυση ο Βρύζας». Μηνύσεις παντού. Μέχρι να λάμψει η ιστορία. Βίβα λα ρεβιθολουθιόν. Άκη ζούμε πρόεδρο στον ΠΑΟΑΒ να σε δούμε.

Υ.Γ. Σας έχω ξαναγράψει πως ήμουν μέλος της σπουδάζουσας νεολαίας  του κόμματος στο οποίο ανήκει ο εν λόγω Υπουργός. Νομίζω ήταν το 1992, τον όταν συνάντησα για πρώτη και τελευταία φορά. Ήταν γιορτή νεολαίας στα Γιάννινα, στο πάρκο Λιθαρίτσια, και είχαμε επίσημο καλεσμένο και ομιλητή τον Άκη. Χρησιμοποιώ το μικρό του όνομα, επειδή θα είναι πάντα ο Άκης της καρδιάς μας.  Μετά το τέλος της εκδήλωσης, πήγαμε όλοι οι νεολαίοι μαζί σε ένα ουζερί να γίνουμε ντίρλα, ως συνήθως. Εκεί μας τίμησε με την παρουσία του και ο … ομορφάντρας. Αργούτσικα. Λεν πως κάποιον θα τον γνωρίσεις πραγματικά όταν έχει «χαλαρώσει» λίγο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, τον φίλο μου Γιώργο, θωρακοχειρουργός στην Αθήνα τώρα, να φωνάζει: « Γεια σου Άκη, γεια σου Άκη γκομενιάρηηηηη…», ελεύθερος τότε. Αυτά μας έφαγαν ως Ελλάδα και ως κόμμα. Τα «γκομενικά» . Ή μάλλον ΚΑΙ αυτά. Να τους χαιρόμαστε όλους.

Υ.Γ.1… δεν θα μπορούσα διαφορετικά: «Στέφανε Γιώρη… καλήν αντάμωση.»

Μάθημα ελληνικών: δεύτερο

    Συνεχίζουμε ακόμη μία φορά να μορφώνουμε τους αναγνώστες, προσφέροντας μακροζωία. Γιατί, το ξανά ‘παμε, η μόρφωση είναι αντιγηραντική θεραπεία. Βοηθάει ,πώς να το κάνουμε!

Κωμωδία:

Με τον όρο κωμωδία χαρακτηρίζεται κάθε έργο που έχει ως σκοπό να διασκεδάσει μέσω κάποιου χιουμοριστικού θέματος. Η ακαδημαϊκή της έννοια, επηρεασμένη από το αρχαίο ελληνικό θέατρο, είναι συνήθως διαφορετική και συνυφασμένη με την σατιρική κωμωδία πολιτικού θέματος. Η κωμωδία παρουσιάζεται σε πολλές μορφές, όπως την θεατρική, από όπου ξεκίνησε μέσω του αρχαίου θεάτρου, την τηλεοπτική και την σόλο όρθια κωμωδία. Η επιρροή της κωμωδίας μπορεί να είναι σημαντική σε κοινωνικό επίπεδο. Για παράδειγμα, η Δημοκρατία της Αρχαίας Αθήνας ενισχύθηκε μέσω έργων κωμωδίας που είχαν ως μέσο τη σάτιρα για να διακωμωδήσουν αρνητικά στοιχεία της κοινότητας.

Είδη και μέθοδοι κωμωδίας

Τα είδη και μέθοδοι της κωμωδίας είναι πολλά και πολλές φορές συνυπάρχουν σε ανάμικτο τρόπο. Κάποια από τα σημαντικά ήδη είναι:

Μαύρη κωμωδία ή μαύρο χιούμορ:

Η μαύρη κωμωδία ασχολείται με θέματα όπως ο θάνατος και η αρρώστια. Έχει σχέση με την λογοτεχνία τρόμου όμως χρησιμοποιεί κωμικά στοιχεία.

Όρθια κωμωδία:

Ο κωμικός μιλάει άμεσα με το κοινό. Είναι συχνό να εμπεριέχει και άμεση επικοινωνία όπως είναι η καυστική σάτιρα που ασκεί στο κοινό του ο Τζίμης Πανούσης.

Μπλε κωμωδία:

Η μπλε κωμωδία ασχολείται με θέματα όπως το σεξ, την ομοφυλοφιλία, τον αμφισεξουαλισμό και συνήθως την συνεχή χρήση υβριστικών λέξεων. Έλληνας που έχει καταπιαστεί με τέτοια θέματα - μεταξύ άλλων θεμάτων - είναι ο Τζίμης Πανούσης.

Κωμωδία χαρακτήρων:

Με αυτήν την κωμωδία ο καλλιτέχνης αναπαριστά κάποιο πρόσωπο δικής του επινόησης ή άλλο γνωστό πρόσωπο. Γνωστοί Έλληνες που καταπιάστηκαν με αυτό το είδος είναι ο Γιώργος Μητσικώστας και ο Τάκης Ζαχαράτος.

Αυτοσχέδια κωμωδία:

Με την κωμωδία αυτή, αν και δεν εννοείται κάποια συγκεκριμένη μέθοδος, ο κωμικός δεν έχει εκ των προτέρων ετοιμάσει την ρουτίνα του αλλά αυτοσχεδιάζει.

Κινητική κωμωδία:

Με αυτήν, ο κωμικός κυρίως στηρίζεται στην χρήση κινήσεων του σώματός του για την δημιουργία διασκέδασης. Σαφή παραδείγματα αποτελούν - σε μέρος της καριέρας τους - οΘανάσης Βέγγος, ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο Ρόουαν Άτκινσον.

Σουρεαλιστική κωμωδία:

Σε αυτήν, παράξενα περιστατικά συμβαίνουν για να προκαλέσουν την έκπληξη στον αποδέκτη. Σαφή παραδείγματα δημιούργησαν η ομάδα Μόντυ Πάιθον.

ΣΑΤΙΡΑ

Η σάτιρα επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου που ο σατιρικός καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συχνά τη βελτίωση του αντικειμένου. Γίνεται μέσω μεθόδων όπως η παρωδία, η υπερβολή, η σύγκριση, η αναλογία και η ειρωνεία. Ενώ η σάτιρα μπορεί να αποτελέσει μέσο διασκέδασης, γι' αυτό και συχνά είναι βάση του χιούμορ και συνεπώς συστατικό της κωμωδίας, δεν περιορίζεται στον τομέα της ψυχαγωγίας. Η σάτιρα σπάνια περιορίζεται σε μέσο διασκέδασης. Η Αθηναϊκή δημοκρατία θεωρείται ότι αναπτύχθηκε σε υγιέστερη μορφή λόγω της κοινωνικής σάτιρας της θεατρικής κωμωδίας του Αριστοφάνη. Σημαντικοί σύγχρονοι Έλληνες σατιρικοί είναι, μεταξύ άλλων, οι Τζίμης Πανούσης, Γιώργος Μητσικώστας, Λάκης Λαζόπουλος.

Αρχαία κωμωδία

Με τον όρο αρχαία κωμωδία εννοείται ο ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες που στήριξαν το οικοδόμημα του αττικού δράματος. Από την αρχαία κωμωδία διασώθηκαν μόνο 11 του Αριστοφάνη, ένα ολοκληρωμένο του Μενάνδρου, που τιτλοφορείται "Ο Δύσκολος". Επίσης, εκτός από πολλά αποσπάσματα έργων από διάφορους ποιητές έχει διασωθεί και η κωμωδία του Μενάνδρου "Η Σαμία" αλλά όχι σε ακαίρεα μορφή. Τα κομμάτια που της έλειπαν όμως, αντικαταστάθηκαν με καινούρια ύστερα από μελέτες και έτσι έχουμε πλέον μιαν ολοκληρωμένη μορφή της.

Ωραία; Ωραία! Αντιλαμβανόσαστε λοιπόν την χρησιμότητα αυτού του μαθήματος. Βλέπουμε ότι γύρω μας, σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, με άπειρα παραδείγματα, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο , στο θέατρο , στον κινηματογράφο, στις εφημερίδες, στις παρέες μας, παντού υπάρχει η κωμωδία. Παντού υπάρχει η σάτιρα. Και το ίδιο το ποδόσφαιρό μας, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτε άλλο από μία κωμωδία. Με τους ίδιους ηθοποιούς που απλά αλλάζουν ρόλους. Και επειδή θέλω να συνεισφέρω και εγώ με την σειρά μου, στην κωμωδία που λέγεται «σούπαλιγδ»   λέω την ατάκα μου:

-Ξανθιά «Μαγδαληνή», πάρε το καυλιτζέκι που κρατάς και βάλτο εκεί που πρέπει να σταματήσεις την ροή των υγρών σου. Διότι η λεκάνη  [της τουαλέτας] έχει ραγίσει . Δεν γίνονται όλοι «υδραυλικοί» . Δεν μπορούν όλοι να ασχολούνται με υγρά.-

Από  λεξικό Κριαρά

[καυλίον το. Κοτσάνι, μίσχος [μτγν. ουσ. καυλίον. Τ. ‑ί στο Somav.· σήμ. με διαφορ. σημασ.]

καυλιτζέκι το [kavlidzéki] Ο44α : (χυδ., λαϊκ.) ως χαρακτηρισμός αντικειμένου ή εξαρτήματος με σχήμα συνήθ. μακρόστενο, του οποίου το όνομα δεν το ξέρουμε ή δε θέλουμε να το αναφέρουμε· καυλί₂: Πάρ΄ το αυτό το ~ από δω πέρα! ]

Υ.Γ. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πόσο βλάκας ήταν αυτός που το έριξε, αλλά και όλοι εσείς που προσπαθείτε να εξισώσετε το πέταγμα ενός μισοάδειου πλαστικού μπουκαλιού με επεισόδια και συμπεριφορές άλλων ομάδων και άλλων οπαδών-οπαδών που επανειλημμένα έχουν προκαλέσει χειρότερα επεισόδια, τα οποία και έμειναν ατιμώρητα-  ρε δεν πάτε να … «παντρευτείτε;» *

*γαμώ  < αρχαία ελληνική:  γαμέω, -ῶ (παντρεύομαι)

1) συμμετέχω σε σεξουαλική επαφή (λέγεται κυρίως για τον άντρα)

2) (μεταφορικά) νικώ, ταπεινώνω

3) (μεταφορικά) καταστρέφω κάτι, το κάνω χάλια

«Εγώ … ο κωλοτούμπας»

Καλημέρα σας, αγαπητοί μου φίλοι. Καλά να περνάτε και υγεία να έχετε. Σας το εύχομαι ολόψυχα μέσα από την καρδιά μου. Πραγματικά, σας στέλνω όλη την θετική μου ενέργεια, όση μου έχει απομείνει δηλαδή, για να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε στις δυσκολίες της ζωής σας. Καλή δύναμη και καλό κουράγιο. [Για επίλογος καλό είναι έτσι;]. Ωραία! Τις τελευταίες μέρες, υπάρχει μία μεγάλη κινητικότητα στο διαδίκτυο ανθρώπων οι οποίοι είχαν σωπάσει χρόνια τώρα. Ανθρώπων  οι οποίοι… άσε μας ρε Σκόρδα. Έλεος να πούμε. Μόλις μας  έρχεται η έμπνευση, μόλις μας έρχεται στον εγκέφαλο η ιδέα για το που και πως θα κινηθούμε στο κείμενο μας, έρχεσαι εσύ στο ραδιόφωνο και τα γκρεμίζεις όλα. Γιατί ρε φίλε; Γιατί ρε συ μου το  κάνεις αυτό; Είναι δυνατόν; Ρε συ πάρε με ένα τηλέφωνο πριν βγεις να κάνεις εκπομπή. Πάρε με να με πεις τι πρόκειται να πεις, να μην κάθομαι να γράφω εγώ. Πωωωωω ρε πστμ. Τώρα; Τώρα τι θα γράψω εγώ; Και όχι τίποτε άλλο, αλλά μόλις είχα τελειώσει την ανάγνωση χιλιάδων αναρτήσεων σε φέισμπουκ και φόρα και ήμουν έτοιμος να τα αναλύσω. Και έρχεσαι πάλι εσύ [δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνεις αυτό σε μένα] και σχολιάζεις τις σκέψεις μου. Στη γωνιά σου ρε συ μια φορά. Άσε και κανέναν άλλον να μιλήσει. Κάθεσαι και αναλύεις την γραπτή δήλωση του Δεσύπρη. Και του βρίσκεις κενά. Όντως! Δεν έχει γράψει αρκετές λεπτομέρειες. Και; Δηλαδή δεν γίνεται  κάποιος άνθρωπος επάνω στην γραφή και καταγραφή γεγονότων να ξεχάσει κάτι;  Αμ πως! Είναι δυνατόν; Ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι! Όλα πια να τα θυμάται; Και δεν είναι μόνος. Ούτε ο μόνος. Όλοι μας ξεχνάμε κάποια στιγμή τι θέλαμε να γράψουμε. Σε όλες τις σελίδες τις κοινωνικής δικτύωσης, το τελευταίο διάστημα συναντώ ανθρώπους οι οποίοι αναδίδουν μία μεταμέλεια. Παντού συναντώ  ήπιους τόνους. Οι περισσότεροι έπαψαν να χαρακτηρίζουν αδέρφια, έπαψαν να ψάχνουν αφορμή για λεκτικούς καυγάδες και αντιπαραθέσεις. Σαν να αρχίζει κάτι να αλλάζει.  Και στο φινάλε, επειδή με γύρισες τα μυαλά τώρα και…  πολλά έγραψε. Κακώς κιόλας. Και αυτά που γράφει ότι βοήθησες και εσύ στην πορεία του ΑΡΗ, λάθος. Για να μην πω τίποτε χειρότερο. Ποιο άρθρο  44 ρεεεε; Σιγά! Και τι άλλο έκανες; Το γήπεδο και τα μαγαζιά. Ναι, καλά. Λες και δεν θα γινόντουσαν αν δεν ήσουν εσύ. Χα! Άντε από κει να πούμε. Στη- ρί- ζου- με την διοίκηση της ΠΑΕ. Ναι, αυτήν που είναι τώρα. Κόντρα σε όλους και όλα. Αγαπάμε Γιάννη Κόντη. Τέλος! Γεια σου ρε Γιάνναρεεεεεεε! Χίλια χρόνια να ζήσεις. Και Αθανασιάδη, αγαπάμε. Κι’ αυτόν. Και στηρίζουμε. Όλους. Άντε γιατί τα ξαναπήρα. Μια χαρά τα κατάφεραν και θα τα καταφέρουν. Και τα λεφτά θα έρθουν [και τα δυόμιση] και αδειοδότηση θα πάρουμε και Ευρώπη θα βγούμε και λεφτά θα εξοικονομήσουμε και πρωτάθλημα θα πάρουμε με αυτήν την διοίκηση και τα πάντα όλα. Παικταράδες έφερε ο γιάνναρος όλα αυτά τα χρόνια. Κι αν δεν ήσουν εσύ με τα πρωτοσέλιδά σου να καταστρέφεις το έργο τους, τότε θα ήμασταν εμείς στη θέση του ΑΠΟΕΛ σήμερα. Εμείς θα ήμασταν αυτοί που θα έπαιζαν με την Ρεάλ. Εμείς θα είχαμε την τεράστια εισροή χρημάτων από το τσάμπιο λίγκ. Αλλά εσύ πουυυυυ να ακούσεις. Του κεφαλιού σου πάντα. Εκείιιιι, μην μπει κάτι στο μυαλό σου αμέσως να το πεις. Και να ήσουν ο μόνος; Αυτοί οι …απίθανοι του ΑΡΗΣ Πρωταγωνιστής του δουλειά έχουν; Στο Χαϊδάρι, πήγαν;  Εκείνη την άγια μέρα την ανόδου, τραβήχτηκαν στα πουλμαντά να βγάλουν τα λαρύγγια τους για τον θεό; Ενώ ο… άλλος! Λιποθύμησε για τον ΑΡΗ, ρε. Τ’ ακούς; Έπεσε στα τσιμέντα από την χαρά του. Και τον έκλεψαν κιόλας. Εσένα που το «παίζεις» αρειανός, σε έκλεψαν καμιά φορά;  Όχι, έτσι; Το ήξερα! Αυτό μας έλειπε. Λιποθύμησες εσύ στο Χαϊδάρι; Όχι! Για αυτό σου λέω. Στηρίζουμε την νυν διοίκηση. Αγαπάμε μελλοντικό αντιπρόεδρο. Στηρίζουμε λυσσαλέα. Μ’ ακούς; Και την διοίκηση της κοινωνίας. Ειδικά τον λατρεμένο αθλητή του ταεκβοντόντο. Και έχει την ευχή όλων μας εκεί στο εξωτερικό που κάνει την προετοιμασία του, μακριά από τις πολυαγαπημένες του συνελεύσεις του Δ.Σ.. Ξέρω ότι του λείπουν, ξέρω ότι είχε την ευθιξία να παραιτηθεί μιας και δεν θα μπορούσε να παραβρίσκεται σε αυτές, αλλά οι υπόλοιποι αρνήθηκαν. Και καλά έκαναν. Θα του καταρράκωναν την ψυχολογία αλλιώς. Και έτσι συνεδριάζουν διαμέσου της τεχνολογίας, με τηλεφωνικές συνομιλίες. Και τα παν καλά. Όλα πάνε καλά. Δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Και κάτι χαζό-ανακοινώσεις από κάποιους που αυτοαποκαλούνται ΑΡΗΣ Πρωταγωνιστής και ενότητα και τέτχια, πούλους χθες. Άντε να πούμε. Τι δουλειά έχετε εσείς με τον ΑΡΗ, ρε; Και από πού κι ως που γράφεται εσείς τον ΑΡΗ με κεφαλαία; Έτσι έχει δικαίωμα να το γράφει μόνο αυτός που ετοιμάζει τα δελτία τύπου της ΠΑΕ. Κανείς άλλος. Γιατί τον αποσυντονίζετε;  Γιατί του στερείτε την δουλειά του. Δεν προλαβαίνει λέμε. Δεν έχει χρόνο ΚΑΙ γι’ αυτό. Τι να πρωτοπρολάβει; Γαζζέττα; Γαζζέττα ραδιόφωνο; Ραδιόφωνο ΑΡΗ; ΌλαΜπουτάρη; Ανακοινώσεις της ΠΑΕ; Έχει λιώσει να πούμε. Τριάντα οκτώ κιλά έχασε. Και τετρακόσια είκοσι δύο γραμμάρια. Κι αν κατουρήσει, άλλα τριακόσια πενήντα τέσσερα. [ Δεν κατουράει όμως. Οι γιατροί του είπαν να μην χάσει απότομα βάρος, κάνει ραγάδες λέει. Εγώ δεν ξέρω, είμαι ερωτύλος, δεν κατουράω]. Ας σταματήσετε εδώ όμως αυτήν την κακόπιστη κριτική που κάνετε όλοι σας. Και εννοώ όλοι σας. Φτάνει πια, ως εδώ. Στηρίξτε ρε την διοίκηση, τι σας ζητάνε; Ακολουθήστε πιστά για μια φορά τις υποδείξεις του Καπετάνιου, αυτού του ανθρώπου,  που είναι το καμάρι του εμπορικού μας στόλου. Αυτού του «διαμαντιού» της κοινωνίας των μάνατζερς. Του υπερασπιστή των αδικημένων και της αλήθειας. Μην του γυρνάτε την πλάτη. Κι αν έχασε λίιιιιιιιγο τον δρόμο του, βοηθείστε τον να τον ξανάβρει. Μην τον εγκαταλείπετε! Σας ικετεύω. Και σταματήστε να ακούτε αυτόν με τα γυαλιά που μου κλέβει τις σκέψεις και τις ιδέες μου. Ε, μα! Μ ‘έσκασε.

ΠΑΣ ΠΑΣ Γιάννινα, Άγιαξ της Ηπείρου

Αυτός πάει παραμένοντας και εμείς τραγουδάμε το παιδικό άσμα: «Πουν’ το, πουν’ το, το δακτυλίδι ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις»…δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις το δακτυλίδι που φορείς. Βέβαια το συγκεκριμένο «εξαφανισμένο» από προχθές  «δακτυλίδι» μπορεί να φοράει στο λαιμό του και μενταγιόν με τριφύλλι. Για γούρι το κάνει. Μην νομίζετε κάτι παραπάνω από αυτό. Για γούρι και μόνο. Έτσι λένε. Τα τριφύλλια φέρνουν γούρι. Πόσο μάλλον τα τετράφυλλα τριφύλλια. Αυτά που βρισκόταν κάποτε πάνω σε πακέτα τσιγάρων. Τώρα θα μου πείτε με… τετράφυλλο τριφύλλι κάποιοι έπεσαν κατηγορία. Και δεν το λένε πουθενά.  Ούτε γούρι ούτε τίποτε, δεν σε βοηθάει. Μόνο ο θεός. Κι η Παναγιά! Α! να μην ξεχάσω κι όλοι οι άγιοι μαζί. Ο Άη Γιώργης της πλατείας Πάργης. Εκεί κοντά στη Νομαρχία. Στρίβεις δεξιά στην Πυρσινέλλας, συνεχίζεις ευθεία, στρίβεις δεξιά στη Δοσίου, συνεχίζεις ολ δε γουέυ ντάουν και το συναντάς μπροστά σου. Γήπεδο Ζωσιμάδες. Εκείι κοντά έμενα κι εγώ. Στην Χαριλάου Τρικούπη. Κάθε Κυριακή, (τρόπος του λέγειν) άκουγα τους «Ταύρους» αρχικά να τραγουδούν:  « Ο πας ολέ, όπας ολέ ολέ, όπας ολέ ολέ , ο πας ολέεεε». Αγαπάμε ΠΑΣ Γιάννινα. Αγαπάμε μπλου βαγιέρος, τον δυναμικότερο σύνδεσμο οπαδών μετά τον SUPER  3 και τους Ιερολοχίτες. Και δεν το λέω αυτό επειδή κέρδισε χτες (προχτές). Σιγά την ομαδούλα της σειράς που κέρδισε. Για πλάκα την είχε. Άλλωστε τι να μασήσει ο ταύρος μπροστά σε ένα μεταλλαγμένο κοτόπουλο, ένα κοτόπουλο μάλιστα που προήλθε από την μετάλλαξη του τριφυλλιού [νάτο πάλι το τριφύλλι]. Το λέω γιατί αγαπώ ΠΑΣ Γιάννινα. Μην μπερδεύεστε! Άλλο αγαπώ και άλλο λατρεύω. Άλλη η σχέση με την οικογένειά σου, με την γυναίκα , με τα παιδιά και άλλο η αγάπη σε κάτι που σε ευχαριστεί. Ας πούμε ότι ο ΠΑΣ είναι ο παράνομος έρωτάς μου. Μία σχέση που ξεκίνησε από παιδί, όταν υπήρχε αυτή η μεγάλη εκείνη την εποχή ομάδα, ο Άγιαξ της Ηπείρου. Είχα που λέτε στο δημοτικό, στην έκτη από ότι θυμάμαι, έναν δάσκαλο με Δ κεφαλαίο, Χρήστο Π… τον έλεγαν, ο οποίος καταγόταν από την Ήπειρο. Δεν θυμάμαι αν ήταν μέσα από την πόλη των Ιωαννίνων ή από κάπου εκεί γύρω, αλλά ήταν φανατικός οπαδός της ομάδος και όλο μας μιλούσε για αυτήν και όλο τρύπωνε μέσα μας η συμπάθεια για αυτήν την ομάδα. Που να το φανταζόμουν αργότερα ότι η μοίρα θα με έσπρωχνε να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιό της. Που να το φανταζόμουν ότι θα παρακολουθούσα, τον ΠΑΣ, μέσα στο γήπεδό του να παίζει με το ΑΡΗ σε αγώνα κυπέλλου. Δεν θυμάμαι πότε, θα ψάξω να το βρω όμως αργότερα, αλλά θυμάμαι ότι το γκολ το έβαλε ο Κωφίδης. Πρέπει να ήταν γύρω στο 1994-95. Χάσαμε με 2-1 και στον επαναληπτικό στο Χαριλάου τότε κερδίσαμε ή 2-0 ή 3-0 (δεν θυμάμαι και δεν έχει σημασία). Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι η ιστορική αυτή ομάδα ΚΑΙ του χρόνου θα αγωνίζεται στην σούπερ λίγκ για δεύτερη συνεχή χρονιά. Χαρές και πανηγύρια. Οι «παγουράδες» έχουν πλημμυρίσει τον κεντρικό δρόμο της πόλης , την Δωδώνης και ανεβοκατεβαίνουν την Αβέρωφ ώστε μπροστά στο ρολόι του Δημαρχείου να ψάλλουν τρισάγιο και να ανάψουν μία τεράστια λαμπάδα στον …Άγγελο. Η συγκίνησή μου είναι απερίγραπτη. Τα Ιωάννινα θα συνεχίσουν. Τα κατάφεραν! Κλαίει το Μιτσικέλι, κλαίει η Κυρά- Φροσύνη κι ο Αλή-Πασάς. Κλαίν και τα Ζαγοροχώρια και το Σούλι μαζί. Στη Ζίτσα αποφασίστηκε να προσθέσουν κι άλλες φουσκάλες στο κρασί τους. Τσιπουράδικα της πόλης σερβίρουν πλέον τσίπουρο με γλυκάνισο, για να τιμήσουν τον μεγάλο τσιπουροπαραγωγό της Μακεδονίας, Άγγελο. Και πρέπει και εμείς, όλοι μαζί να είμαστε χαρούμενοι που τα κατάφεραν. Διπλή χαρά να έχουμε. Διότι όχι μόνο μας έκαναν να χαμογελάσουμε λίγο, [αφού ξεχάσαμε για λίγο την αθλιότητα την δική μας] αλλά μας έδωσαν την αφορμήν για να κάνουμε ακόμη μία καταπληκτική εκδρομή, την επόμενη αγωνιστική περίοδο στα Ιωάννινα. Είναι μεγάλη η επιθυμία όλων των οπαδών, όπως εμείς, να υπάρχουν πόλεις φιλόξενες και κυρίως οπαδοί- φίλαθλοι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι δεν έρχεσαι να καταστρέψεις την πόλη τους ή το γήπεδό τους, αλλά έρχεσαι ως άνθρωπος που θα ακουμπήσεις τα ωραία σου λεφτουδάκια, θα κοιμηθείς ίσως ένα βράδυ στα ξενοδοχεία της πόλης, θα φας και θα πιεις στα φοβερά ταβερνάκια, θα γευτείς τους πεντανόστιμους μεζέδες και θα φύγεις κύριος έχοντας παρακολουθήσει έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Και επειδή κρατάω ακόμη σχέσεις με κόσμο από την πόλη, μπορώ να πω κάτι και αυτό είναι γε- γο -νός: Εμείς ΔΕΝ είμαστε σαν τους άλλους. Ξέρετε ποιους, μην τα λέμε ξανά. Έχουμε επίπεδο, έχουμε οπαδική μόρφωση.  Γιορτάζουμε λοιπόν, φίλοι. Γιορτάζουμε την παραμονή της ομάδας η οποία είχε στους κόλπους της τον αναμορφωτή, αυτόν που μας ξανάδωσε το όραμα, αυτόν που μας έδωσε το «φως». Τον Γκιγιέρμο  Όγιος. Μεγάλη η χάρη του. [Νομίζατε ότι θα μου ξέφευγε; Το χάλι της Κυριακής;] Μας έδειξε πως είναι το ποδόσφαιρο. Όχι σίγουρα όπως αυτό που είδαμε στον αγώνα με τον Ζέλα-Σουλτάν (βλ. κείμενο έκτης Φεβρουαρίου). Έναν τραγικότατο από άποψης θεάματος αγώνα, και συνάμα ένα  τραγικότατο αποτέλεσμα για εμάς. Κάθε ελπίδα για πλέι όφς, εξανεμίστηκε. Κρίμα για τον κόσμο που προσδοκούσε μία καλή απόδοση. Αλλά όπως και στον αγώνα με τον Γαβράν-Σουλτάν (βλ. το ίδιο με πριν κείμενο) στο Καραϊσκάκης… δεν υπήρχες. Κι όλα αυτά συνέβησαν περιμένοντας ακόμη τα δυόμιση εκατομμύρια. Και περιμένουμε, και περιμένουμε… και ξανάμανάπεριμένουμε, και όλο έρχονται.  Κι από πού να’ ρθουν! Πως το λέει να δεις ένας φίλος! « Η Παναγιά της Γουαδελούπης και οι κόνδορες των Άνδεων…» ή κάτι τέτοιο. Μόνο αυτή μπορεί να μας σώσει. Φίδια μας έχουν ζώσει και μόνο τα χρήματα μπορούν να  τα διώξουν. Μυστήριο ερπετό. Μα να θέλει χρήματα για να φύγει;

Υ.Γ. Πέραν του αγωνιστικού και εκτός των οικονομικών θεμάτων και των μπασκετικών και της πετοσφαίρισης… πέρα λοιπόν όλων αυτών, αντιλαμβάνομαι να πλανάται στον αέρα της πόλης νέος άνεμος. Άνεμος αισιοδοξίας, άνεμος  επιτυχίας, άνεμος ηρεμίας. Και το συναντάω παντού. Παντού ακούω   μακρόσυρτα αχ! Και μετά πάντα ακολουθεί ένα βαθύ ουφ! Σαν να αποβάλλει το στήθος του αρειανού ένας βάρος. Ο χρόνος θα δείξει. Ο δρόμος είναι ένας και μοιάζει να τον βρήκαμε.