«… μέσα σε ξένο περιβολάκι, τρύπες γιατί τρυπάς;»

Εγέρθητω! Ακούτε ρε; ΕΓΕΡΘΗΤΩ  λέμε, ρα! Τι; Πως; Δεν υπακούτε; Ρε σεις, ξέρω γω νάμε, Ε Γ Ε Ρ Θ Η Τ Ω ! Όλοι χέρια. Όλοι. Όταν λέμε όλοι εννοούμε, ΟΛΟΙ. Τι δεν καταλλλλλλαβαίνετε; Ρε σεις , σηκωθείτε όλοι όρθιοι. Και πάμε όλοι μαζί. Με χέρια ψηλά και με ρυθμό… « Γιάννης- Κόντης οε οε οΕ, οε οε οΕ (δις και τρις  άμα λάχει)». Αυτά είναι γούστα. Μπράβο στον τεράστιο Γιάννη Κόντη. Τεράστιος! Ρισπέχ ρε φίλε και όλα τα σχετικά. Ζωγράφισες για ακόμη μία φορά. Εύγε! Όσα και να πω, ότι και να πω θα είναι πραγματικά πολύ λίγα μπροστά στο μεγαλείο σου. Θα είναι λίγα μπροστά στο μέγεθος της ιδιοφυίας σου. Είσαι ο πρώτος, είσαι ο καλύτερος, κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί σου. Πες μας κι άλλα, ρίξε στον κόσμο κι άλλες προτάσεις, δώσε μας κι άλλες ιδέες, φέρε μας τεράστιε Γιάννη Κόντη, κι άλλους από τους εκατοντάδες φίλους σου με λεφτά. Κι άλλους, πιο πολλούς , περισσότερους από αυτούς του δύο που ήδη μιλάν για σένα με τα καλύτερα λόγια. Μάλλον τι λέω, ποιοι δύο; Τρεις είναι ήδη τα φιλαράκια σου, οι κολλητοί σου που μαζί με την αμέριστη βοήθεια, εμπειρία, γνώση και αξιοπιστία σου θα οδηγήσετε τον ΑΡΗ σε μονοπάτια καλυμμένα με άσφαλτο. Σε μονοπάτια και δρόμους, που μόνο για εσένα, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Γιάννη Κόντη, θα γίνουν  λεωφόροι, θα γίνουν εθνικές οδοί ώστε η οδήγηση να είναι επιτέλους «παιχνιδάκι» στα έμπειρα χέρια σου. Θα μπει επιτέλους τέλος στην ασχετοσύνη όλων των υπολοίπων. Για λίγο, για πολύ λίγες στιγμές είναι η αλήθεια, είχα τρομάξει με τις δηλώσεις σου περί αποχώρησης από τον σύλλογο που τόσο αγάπησες. Ευτυχώς όμως και παρόλες τις μαρτυρίες των υπολοίπων μελών της διοίκησης του ΑΡΗ μου, έμεινες κοντά μας, ώστε να βοηθήσεις  ανιδιοτελώς όπως πάντα, το γιγάντωμα του ΑΡΗ μου. Κι αν έως τώρα ήταν άρης σας, είμαι σίγουρος ότι με την δική σου συνδρομή, με τις δικές σου γνώσεις, με τις δικές σου σημαντικότατες γνωριμίες , με τους λεφτάδες φίλους σου, με τους προσωπικούς δανειστές του Αθανασιάδη, το πετρελαιοφόρο που λέγεται  ΑΡΗΣ θα οδηγηθεί σε απάνεμα λιμάνια. Άλλωστε αυτό που χρειαζόταν η ομάς, ήταν ένας έμπειρος καπετάνιος. Κι αν ο νυν πρόεδρας έμοιαζε με «μούτσο» έρχεσαι τώρα εσύ να καλύψεις όλα τα κενά. Κλαίω , Γιάννη Κόντη, κλαίω από συγκίνηση, κλαίω με δάκρυα χαράς, κλαίω από ηδονή όταν σκέφτομαι πόσους νέους ποδοσφαιριστές θα ξαναδώ στην ομάδα. Ετ λαστ, αγαπημένε μου Γιάννη – μου επιτρέπεις φαντάζομαι να σε μιλάω στον ενικό, έτσι; - η ομάδα θα αποκτήσει την ταυτότητα που της έλειπε.  Χόγκο μπονίτο με τα πιτσιρίκια των δεύτερων και τρίτων ομάδων της Χισπανίας και των άλλων λατινοαμερικάνικων χωρών. Λέω επιτέλους, διότι θα πιάσουν και τόπο τα ισπανικά που έμαθα. Το ξέρεις ότι έμαθα ισπανικά εξαιτίας σου; Ήθελα και εγώ να μιλάω την γλώσσα των ποδοσφαιριστών μας. Ναι, αλήθεια είναι. Και φέτος ειδικά που δεν είχαμε και πολλούς, στεναχωριόμουν βλέποντας όλους αυτούς τους Έλληνες να παίζουν στην ομάδα. Τι; Τζάμπα τα είχα μάθει; Ενώ τώρα, όλα θα παν κατ’ ευχή. Θα πουλήσουμε όλους τους άχρηστους και πρωταθλητές πιτσιρικάδες, θα πάρουμε μετρητά και θα έρθουν οι αγαπημένοι μας εσκουδέροι και πινέδες. Αυτό είναι το όραμα. Να γεμίσουμε κοντούλικα χισπανάκια που θα έχουν συμμετοχές (μ.ο.2-3) στη Πριμέρα Ντιβιζιόν. Αυτά είναι γούστα. Νιώστε ρε λέμε, νιώστε. Βέβαια, κοστίζουν λίγο παραπάνω αυτοί οι παίκτες, αλλά δεν πειράζει είμαι σίγουρος ότι αξίζουν. Έτσι θα πιάσουν και τόπο τα λεφτά που θα πάρουμε από την πώληση των Ελλήνων. Και θα καταφέρουμε να μειώσουμε και τα χρέη που έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις του Σκόρδα. Γιατί κι αυτό είναι όραμα. Να μειωθεί το χρέος του Σκόρδα. Ξέφυγα όμως από το θέμα μου που δεν είναι άλλο από την αποθέωση του Γιάννη Κόντη. Του ανθρώπου που έχει ενώσει όλους τους αργιανούς, που έχει φέρει την ηρεμία, που τόσο έλειπε, στον σύλλογο. Αγαπάμε Γιάννη Κόντη, επειδή είναι ειλικρινής. Λέει πάντα την αλήθεια, όσο πικρή κι αν είναι, όσο κι αν μπορεί να ενοχλήσει τα αυτιά κάποιων. Κι αν μερικές φορές, λέει κάτι παραπανίσιο, ας τον συγχωρέσουμε. Άνθρωπος είναι, γαμώ το κέρατό ου, δεν είναι θεός. Δεν τα ξέρει όλα. Κάτι λιγότερο από το «όλον». Αλλά αυτό φτάνει, είναι υπέρ αρκετό για να πάρει ο ΑΡΗΣ μου πρωτάθλημα. Προσκυνώ ! Και σας παρακαλώ- απαιτώ να κάνετε και εσείς το ίδιο. Προσκυνείστε, Γιάννη Κόντη, αποθεώστε, Γιάννη Κόντη και το χρήμα που αυτός έφερε στην ομάδα.

Υ.Γ. Κότες! Πουλιά! Ανύπαρκτοι! Ανίκανοι! Άχρηστοι! Λίγοι! Γελοίοι! …όλοι όσοι απέχουν από τον ΑΡΗ. Όλοι όσοι βρίσκουν ανύπαρκτες δικαιολογίες για να μην βρίσκονται στο πλάι του ΘΕΟΥ. Όλοι όσοι στράβωσαν με την κατάληξη της στημένης συνέλευσης και δεν ήταν εκεί όπως όφειλαν για να αποτρέψουν ΑΝ ήθελαν την έκβαση της (απαράδεκτης) ψηφοφορίας. Γελοία υποκείμενα, ανεύθυνα ανθρωπάρια που πέραν της,  καλυμμένης πίσω από ένα μικρόφωνο ή πληκτρολόγιο, κριτικής εκ του μακρόθεν δεν κάνουν τίποτε για να βοηθήσουν τον σύλλογο όταν έχει ανάγκη. Είστε πεταμένοι όλοι σας.

Υ.Γ. 1. Όσο για εσάς που φτάσατε την Κοινωνία μελών στην κατάντια να έχει μόλις 700 άτομα οικονομικώς τακτοποιημένα στο Βελλίδειο, θα έρθει και η σειρά σας. Για να δούμε και εσάς και τους ελέγχους που κάνατε τρία χρόνια τώρα στην Π.Α.Ε.. Κανονίστε μόνο να μην μπορούμε να ξεμπλέξουμε.

Υ.Γ. 2. Θα επανέρθω! [Για την ώρα προσκυνώ και αποθεώνω Γιάννη «δε κάπταιν» Κόντη]

Εύχομαι…

Δεν είμαι καλά. Ξέρω το έχω ξαναγράψει, το έχω ξαναπεί, το έχω ψιθυρίσει, αλλά όντως δεν είμαι καλά. Το κείμενο, όπως είναι λογικό το γράφω πριν την έκτακτη γενική συνέλευση, για να ακριβολογώ αρκετές ώρες πριν. Έχω κλείσει τα πάντα, εννοώ ραδιόφωνα, ειδησεογραφικά σάιτς, φέισμπουκ, φόρα που ασχολούνται με ΑΡΗ- όλα. Τα πάντα. Δεν θέλω να έχω άλλη πληροφόρηση. Τώρα που εσείς διαβάζετε, έχουν τελειώσει όλα και ίσως να μην υπάρχει γυρισμός. Εγώ όμως έχω αγχωθεί πάρα πολύ. Όλες οι πληροφορίες που διοχετεύονται στον τύπο της πόλης, είναι αν μη τι άλλο ιδιαίτερα άσχημες, που το μόνο που προκαλούν είναι άγχος και αβεβαιότητα για το μέλλον του σωματείου. Θα ήθελα τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και να ασχολούμασταν σήμερα με την κατάντια του συμπολίτη. Θα ήθελα αν μπορούσα να σας έγραφα καμιά ιστοριούλα  να γελάσουμε, όπως εκείνη της Γκιουζέλ της τουρκάλας πόρνης. Θα ήθελα να σας έγραφα, πόσο δικαιωμένος αισθάνομαι αυτά τα οποία σας έγραφα, για την σχέση πόρνης-νταβατζήδων. Αλλά δεν μπορώ. Όχι σήμερα τουλάχιστον. Θα ήθελα να σας έγραφα, για τρύπια σεντόνια- για πανωσέντονα και κατωσέντονα- που πουλάν οι πλανόδιοι στις λαϊκές της Αγιά Βαρβάρας. Για «πανιά» τα οποία πωλούνται με το κιλό. Αλλά δεν έχω το κουράγιο. Δεν έχω την ψυχική δύναμη να το κάνω. Το σκέφτομαι ώρες τώρα, αλλά ούτε και εγώ δεν μπορώ να γελάσω με το κατάντημα της αλαζονείας και της έπαρσής τους. Θέλω να γράψω για την γκρίνια που εξακολουθούν να έχουν, ενάντια σε διοίκηση, προπονητή, παίκτες σε όλους όσους εκπροσωπούν το μικρό σωματείο τους, αλλά πάλι σφίγγεται το στομάχι μου αναλογιζόμενος το τι με-μας περιμένει το βράδυ στην γενική συνέλευση της κοινωνίας μελών.  Άγχος. Στεναχώρια. Θέλω να γράψω για το δάνειο που θέλει να τους δώσει ο Ρώσος Σαββίδης- και μην που πει κανείς, τι είναι αυτά που λες έλληνας είναι, θα του απαντήσω ότι εγώ ακόμη ελληνικά δεν τον έχω ακούσει να μιλάει- σε συνεργασία με το Ρωσικό κράτος. Για ένα δάνειο το οποίο ακόμη και χθες που με ενημέρωναν, έχει προβλήματα να δοθεί, διότι υπάρχει πρόβλημα με τα τηλεοπτικά της επόμενης χρονιάς του συμπολίτη.  Απλά με κάνει να αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν όλες οι άλλες ομάδες να μιλάν για δάνειο και εμείς μόνο- κυρίως μέσω συγκεκριμένων δημοσιογράφων – να μιλάμε για μεσεγγυούχους και μετοχές. Πόσο κορόιδα μπορεί να είμαστε; Και αυτό με αγχώνει ακόμη περισσότερο. Λύση; Θα διαφανεί καμία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ λύση σήμερα άραγε; Έγινε κάτι το οποίο πραγματικά θα βοηθήσει την ομάδα ή η συμπεριφορά των μελών ήταν απαράδεκτα ανώριμη και δεν τελείωσε η συνέλευση; Βρέθηκε λύση; Θα βρεθεί λύση; Ερωτήματα τα οποία εσείς ξέρετε ήδη τις απαντήσεις ενώ εγώ το μόνο που έχω είναι ένα αξεπέραστο για την ώρα άγχος. Το βράδυ της Κυριακής προσπάθησα να συλλέξω πληροφορίες , προσπάθησα να καταλάβω σε ποια ρότα, σε ποια κατεύθυνση οδηγούνται τα μέλη της κοινωνίας μελών ΑΡΗ. Δεν κατέληξα κάπου. Έχω αντιληφθεί ότι υπάρχει ένας καταμερισμός δυνάμεων υπέρ ή κατά της πρότασης Αθανασιάδη. Μιας πρότασης που δεν ξέρω πόσο και αν θα αναλυθεί στη συνέλευση, αλλά αν θέλετε την γνώμη μου είναι άκαιρη, άτοπη και ανούσια. Που ακούστηκε αυτός που έχει την ευθύνη της διοίκησης της ΠΑΕ για έναν ακόμη χρόνο, να κατεβάζει πρόταση για να συνεχίσει να την έχει για τον χρόνο τον οποίο θα την έχει έτσι κι αλλιώς… Αλλά, ΑΡΗΣ είσαι. Αντί τώρα να καθόμασταν σε μια γωνιά και να παρακολουθούμε τους άλλους, τις άλλες θεωρητικά  «μεγάλες» Παε της χώρας να προσπαθούν να πάρουν την αδειοδότηση, τρυπάμε τα στομάχια μας από το άγχος, για την πιθανότητα του να μην πάρουμε εμείς την έγκριση από την ΕΠΟ. Τραγικό! Όλοι τρέχουν, όλοι ασχολούνται, όλοι θέλουν, αλλά από αυτά που καταλαβαίνω οι περισσότεροι κοιτάν την προσωπική τους προβολή και όχι κάτι ουσιαστικό. Με κούρασε όλο αυτό το θέμα.  Πάρα πολύ. Μέλος της κοινωνίας από αρκετά νωρίς, ο αριθμός μου δεν είναι τριψήφιος ΟΠΩΣ θα έπρεπε κανονικά, αλλά πλέον δεν έχει σημασία. Λάθη έγιναν πολλά και θα συνεχίσουν να γίνονται. Δεν πρέπει όμως τα λάθη να στοιχίσουν άλλο. Έμαθα ότι μέχρι το μεσημέρι τα τακτοποιημένα μέλη, τα μέλη τα οποία έχουν δικαίωμα λόγου και ψήφου, ήταν γύρω στα 1850. Μακάρι μέχρι την ώρα της γενικής συνέλευσης να είχαν διπλασιαστεί και τριπλασιαστεί. Μακάρι, αλλά σε θαύματα δεν πιστεύω πια. Λίγοι μείναμε. Σε αυτό δεν ευθύνονται μόνο τα μέλη του Δ.Σ. της κοινωνίας μελών. Δεν ευθύνεται μόνο η προηγούμενη διοίκηση του συνδέσμου η οποία με της τακτική της απομάκρυνε τον κόσμο από την λέσχη. Δεν ευθυνόμαστε μόνο όλοι εμείς που ΔΕΝ καταφέραμε να πείσουμε τον διπλανό μας στο γήπεδο, τον φίλο μας και αδερφό μας, τον συναρειανό μας να έρθει να δραστηριοποιηθεί  δίπλα μας, να γίνει αρωγός όλης της προσπάθειας. Ευθύνη μεγάλη έχουν και όλοι όσοι είχαν ένα μικρόφωνο και καθημερινά, το τονίζω Κ Α Θ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Α κατηγορούσαν όλους τους άλλους για εγκλήματα τα οποία διαπράττουν σε βάρος του ΑΡΗ. Και όντως έτσι, είναι. Εγκλήματα έγιναν, με δόλο ή όχι δεν έχει σημασία. Όταν όμως επαναλαμβάνεις καθημερινά τα ίδια και τα ίδια και δίκιο να έχεις (που έχεις) αποτρέπεις τον οποιονδήποτε να ασχοληθεί, διότι θεωρεί ότι δεν έχει νόημα η ενασχόλησή του με την κοινωνία. Μπαίνει σε μία λανθασμένη ελληνική λογική του ότι: «έλα μωρέ, τώρα! Που να μπλέξεις. Τι να ασχοληθείς; Αφού όλοι τα αρπάζουν». Και αυτό τελικά δημιούργησε μεγάλη ζημιά στην ομάδα. Πέραν της οικονομικής, ζημιά στην συσπείρωση του κόσμου  γύρω από ένα όραμα. Εύχομαι όλα τα τελευταία που γράφω, να μην ισχύουν, να είναι μόνο ηλίθιες σκέψεις δικές μου. Εύχομαι να μην δικαιωθώ, να έχει βρεθεί λύση, να έχουν πάει όλα τόσο καλά, που τώρα που εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές ο ΑΡΗΣ να έχει βρει την  τροχιά που θα τον οδηγήσει σε πρωτάθλημα… Είθε!

Μάθημα ιστορίας: τρίτο (μπάσταρδα και μούλικα)

Από τη πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος- ο πρώτος νοήμων άνθρωπος- άρχισε να αναρωτιέται για  τα πως και τα γιατί που συναντούσε καθημερινά στη ζωή  μπροστά του, εφηύρε  τον Θεό. Και για στηρίξει την ύπαρξη του Θεού, προχώρησε και συνέστησε … την θρησκεία. 

Γενικά, αν ψάξει  κάποιος  να βρει τι κοινό υπάρχει μεταξύ των ανθρώπινων φυλών όλου του κόσμου, θα παρατηρήσει ότι όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως οι λαοί πιστεύουν σε κάποιο Θεό. [Για την οικονομία του χρόνου και για να μην κάθομαι τώρα να εξηγώ, φυσικά και υπάρχουν πλέον εκατομμύρια άνθρωποι-ένας εκ των οποίων είμαι και εγώ- που ΔΕΝ πιστεύουν σε κάποια θεϊκή οντότητα. Καλά, πέραν της αυτής Θεότητας ΑΡΗ Θεσσαλονίκης]. Βλέπουμε, πως από την αρχή της ύπαρξής μας, καθετί που δεν μπορούσαμε να το εξηγήσουμε, καθετί που δεν καταλαβαίναμε πως και γιατί συνέβαινε, το αποδίδαμε σε κάποια «ανώτερη» δύναμη, σε μια θεϊκή παρέμβαση , αποδεχόμασταν δηλαδή την ύπαρξη του Θεού . Όποιος και ότι κι αν ήταν αυτό. Έχουμε λοιπόν σε διάφορους λαούς, σε διάφορες ιστορικές στιγμές του ανθρώπου, σε διαφορετικές χρονολογικές περιόδους να ονοματίζονται ως «Θεοί» πρόσωπα και αντικείμενα. Από κεραυνούς και φωτιές, μέχρι άνεμοι, πουλιά και δέντρα. Γκαστρωνόταν καμιά  νεαρή ή όχι κοπελιά στο χωριό; Αααα! «Ο Δίας π.χ.  μεταμορφώθηκε σε ποντίκι, τρύπωσε κάτω από την πόρτα, την «τακτοποίησε» και τσουπ»!  Να, βγήκε ο μικρός ήρωας της τοπικής κοινωνίας.  Και αναλόγως με το ποια κοπελίτσα ήταν το … θύμα, έτσι και ο γιος της γινόταν μεγάλος ή μικρός ήρωας. Αν ήταν πριγκιποπούλα όλα καλά, αν όχι  τότε ένας απλός ήρωας της επαρχίας. Με λίγα λόγια, τα «μπάσταρδα» και τα « μούλικα» τα φτιάχναμε- γιατί υπάρχει γονιδιακή μνήμη και  συνέχεια σε αυτό- και τα παρουσιάζαμε ως  δυνατούς και κατάλληλους ήρωες, αν, όταν και όποτε το είχε ανάγκη η κοινωνία. Και όλα όσα συνέβαιναν στην δική μας κοινωνία, στην δική μας αρχαία ελληνική μυθολογία, το ίδιο με μικρές παραλλαγές συνέβαινε σε όλες σχεδόν τις θρησκείες ανά τον κόσμο. Περισσότερα  όμως γνωρίζουμε για την ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Ίσως επειδή υπήρξε ανεπτυγμένος πολιτισμός. Στην γνώση αυτή σημαντικό ρόλο έπαιξε και η γραπτή κληρονομιά που μας κληροδοτήθηκε από το παρελθόν.  Έχουμε λοιπόν-για να επιστρέψουμε στο θέμα μας-  τον Ηρακλή, τον μυθικό ήρωα Ηρακλή, ο οποίος  διάλεξε τον δρόμο της αρετής [προσέξτε συμπτώσεις], τον δύσκολο και γεμάτο κακοτοπιές δρόμο της αρετής, αφήνοντας και παραβλέποντας τον εύκολο δρόμο της κακίας. Έναν δρόμο, της κακίας,  ο οποίος μπορεί να ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά για να τον διαβείς έπρεπε  να πουλήσεις την ψυχή σου. Και στο τέλος; Τι έγινε στο τέλος; Ο Ηρακλής αναλήφθηκε στους ουρανούς με την βοήθεια ενός σύννεφου, αμέσως μετά τον θάνατό του. Που συναντάμε επίσης «ανάληψη» στους ουρανούς μετά τον θάνατο; Νομίζετε! Όχι μόνο εκεί που πήγε αυτόματα το μυαλό σας. Ένας άλλος «Θεός» που αναστήθηκε στην αρχαιότητα ήταν και ο Μίθρας.  Ο Μίθρας ήταν ο κεντρικός θεός του μιθραϊσμού, μιας συγκριτικής ελληνιστικής και ρωμαϊκής μυστηριακής λατρείας η οποία αναπτύχθηκε στην ανατολική Μεσόγειο κατά τον 2ο και 1ο αιώνα π. Χ. Ο μιθραϊσμός ασκούνταν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τον 1ο αιώνα π. Χ. ως τον 5ο αιώνα μ. Χ. Ο Μίθρας ήταν περσικός θεός του φωτός και της σοφίας και η προέλευσή του ανάγεται σε μια αρχαιότερη βεδική θεότητα. Στην Αβέστα, τα ιερά ζωροαστρικά συγγράμματα, ο Μίθρας παρουσιάζεται ως «ο αγαθοεργός» (γιαζάτα), «ο Σωτήρας», το πνεύμα του καλού, ο υπερασπιστής και φύλακας της άσα —της αλήθειας και της τάξης— και ο άρχοντας του κόσμου, στον οποίο «ο Αχούρα Μάζδα (Ωρομάσδης) ανέθεσε την εποπτεία του κόσμου». Ο μιθραϊσμός έμοιαζε με τον χριστιανισμό σε πολλές πτυχές, για παράδειγμα, στα ιδανικά της ταπεινότητας και της αδελφικής αγάπης, στο βάφτισμα, στο τελετουργικό της κοινωνίας, στη χρήση άγιου νερού, τη λατρεία των ποιμένων που ήταν παρόντες στη γέννηση του Μίθρα, την υιοθέτηση της Κυριακής και της25ης Δεκεμβρίου (ημέρας γενεθλίων του Μίθρα) ως άγιων ημερών, και στα δόγματα της αθανασίας της ψυχής, της τελικής κρίσης και της ανάστασης. Ο μιθραϊσμός διέφερε από τον χριστιανισμό καθώς απέκλειε τις γυναίκες από τις τελετές του και ήταν πρόθυμος να συμβιβαστεί με τον πολυθεϊσμό. Οι ομοιότητες, όμως, κατέστησαν δυνατή την εύκολη μεταστροφή των οπαδών του στη χριστιανική πίστη». Και αυτός επίσης αναστήθηκε μετά τον θάνατό του. Συμπτώσεις; Μπορεί. Μπορεί  και όχι όμως. Για σκεφτείτε το. Και για να επιταχύνουμε λίγο το μάθημα ιστορίας της θρησκείας, κάποια στιγμή στην θρησκεία που επικράτησε στην πλειονότητα του πληθυσμού της γης, αποφάσισαν να βάλουν κάποια όρια και να θέσουν κάποιους κανόνες. [προσωπική άποψη : για να έχουν καλύτερο έλεγχο της μάζας]. Αυτό οδήγησε στην πρώτη οικουμενική σύνοδο, η οποία έθεσε τις βάσεις ώστε να μεγαλώσει η θρησκεία τόσο ώστε να φτάσει να γίνει η υπ’ αριθμόν ένα επικερδής επιχείρηση στον κόσμο. Το ξέρω πολλούς από εσάς, σας ενοχλούν όλα αυτά που γράφω. Ίσως μερικοί , ήδη έχετε σταματήσει το διάβασμα και με βρίζετε. Δεν πειράζει, αντέχω και κατάρες. Συνεχίζουμε για να καταλήξουμε στο επιθυμητό για μένα συμπέρασμα. Συνοψίζουμε και ανακεφαλαιώνουμε. 

Στο σημερινό μάθημα διδαχθήκαμε τα εξής: Θεός υπάρχει και ονομάζεται ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης. Ο οποίος κατά καιρούς και κατά περιόδους πεθαίνει και ανασταίνεται. Με δυσκολία, αλλά ανασταίνεται. Και ανασταίνεται από  τον κόσμο του. Ο οποίος έχει διαλέξει από τα γεννοφάσκια του ακόμη, τον δρόμο της αρετής. Το δύσκολο δρόμο της αρετής, τον δρόμο του: «εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους». Έχουμε επιλέξει ως οπαδοί του τα δύσκολα. Κατά καιρούς κάποιοι συμμετέχουν σε διάφορες συνόδους- συνελεύσεις με στόχο και σκοπό της ζωής τους να γίνει η δική μας « θρησκεία» η πιο κερδοφόρα σε τίτλους στον κόσμο. Γιατί εμείς μπορούμε, μόνο εμείς μπορούμε η ιστορία μας το έχει διδάξει.

Και για να μην ξεχάσω! Μπάσταρδα και μούλικα, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν το άγγιγμα του θεού, πάντα υπήρχαν. Στο χέρι μας είναι όμως να τα καθαρίσουμε μια για πάντα.

ΠΛΑ-τσα, ΠΛΑ-τσα …π(λ)ούτσα…

… έχω γίνει λούτσα. Κρύος ιδρώτας καθημερινά με λούζει. Τα βράδια σηκώνομαι έντρομος από το κρεβάτι και  φωνάζω, βοήθεια. Κάθε βράδυ στοιχειώνουν τα όνειρά μου εφιάλτες.  Βλέπω καπλαμάδες  να με κυνηγούν. Τα σουπλά που υπάρχουν στο σπίτι γίνονται μικρά τερατάκια, που καταβροχθίζουν τις σάρκες μου. Βλέπω έγκυες γυναίκες να γεννούν και από τον πλακούντα τους να βγαίνουν χρήματα. Πακτωλό χρημάτων, να εισρέει από παντού. Τρομάζω με την σκέψη ότι όλα αυτά είναι ψέματα. Δεν γίνεται να είναι ψέματα. Θέλω και εγώ να γίνω φίλος με κάθε Πλα που υπάρχει στην Ισπανία, ελπίζοντας χωρίς πλάκα ότι θα καταφέρω και εγώ να πάρω κανένα δωράκι. Κι ας μην είναι ένα εκατομμύριο βρε αδερφέ! Ας είναι εκατό χιλιάδες ευρώ. Ας είναι πενήντα χιλιάδες. Δεν με πειράζει καθόλου. Γιατί, άλλωστε; Δεν δικαιούμαι και εγώ ένα δωράκι; Στο πηγάδι κατούρησα; Θα κάνω υπομονή τέσσερα χρόνια, θα κάνω όλα τα χατίρια θα κάνω με λίγα λόγια μια μικρή επένδυση σε αυτό και σε τέσσερα χρονάκια, τσουπ θα του ζητήσω ένα ποσό- δανεικό και αγύριστο. Μήπως έχει καλύτερα μούτρα ο Κόντης από εμένα; Εντάξει μπορεί να είναι νεότερος, όχι πολύ,  αλλά σίγουρα ΔΕΝ είναι πιο όμορφος από εμένα. Εγώ είμαι άλλο πράγμα. Ψηλός, όμορφος, φινετσάτος, γαλανά μάτια με λίγα λόγια ο τέλειος ο άνθρωπος ο άντρας ο σωστός, αυτός που θα επενδύσει στον ΑΡΗ. Αυτό είναι. Βρήκα την λύση. Θα χρησιμοποιήσω όλα τα μέσα που διαθέτω- τα εμφανισιακά- και θα γίνω φίλος με όλους τους λεφτάδες που υπάρχουν στον πλανήτη, με όλους τους πλάκακάνουνμεμας-9, θα τους ψήνω ώστε να μου χαρίζουν από εκατό χιλιάδες ευρώ και θα βοηθάω την ομάδα. Ναι-ναι αυτή είναι η λύση. Ξαμοληθείτε και εσείς, να βρείτε πλούσιους φίλους και θα γίνει κόλαση. Η πλουσιότερη ομάδα στον κόσμο θα γίνουμε. Θα αγοράσουμε και τα χρέη της Ελλάδας, θα την ξεχρεώσουμε , θα βάλουμε και υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές, θα κυβερνήσουμε τον κόσμο. Αυτό είναι το όραμα! Ποιος ΑΡΗΣ! Θα σώσω τον κόσμο τελικά. Αν έχεις φίλους τελικά, τα πάντα καταφέρνεις. Ειδικά αν έχεις φίλους με λεφτά. Α-πλά με πολλά λεφτά…

[ Και μέσα σε αυτό το κακό μας το χάλι, έρχεται και η προεδράρα μας Αθανασιάδης,  κατεβαίνει στην Αθήνα και  πείθει τον μούτσο του ναυαγισμένου καραβιού, να επιστρέψει στον ΑΡΗ. Δεν πάμε καλά. Καθόλου καλά. Η ομάδα κινδυνεύει και εμείς κοιμίζουμε τον κόσμο με τα ψέματα. Ρε συ Κόντη, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι πλέον δεν μπορείς να βρίσκεσαι στην ομάδα; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ΔΕΝ σε θέλει κανείς. Όλοι είναι εναντίον σου. Όλοι, εκτός από τον Αθανασιάδη. Ούτε κι ο Ζαμπέτας, ούτε και ο Παπαϊωάννου, ούτε κανείς από τους παλαιότερους συμμάχους σου. Ρε συ, ΦΥΓΕ. Τα λεφτά του ξάπλα σου δεν τα θέλουμε. Κανείς δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστέψει ότι χαρίζονται έτσι απλά ένα εκατομμύρια ευρώ. Ακούω πολλά, έχω τους ρουφιάνους μου παντού οι οποίοι με ενημερώνουν για τις προτάσεις που θα καταθέσει η διοίκηση Αθανασιάδη. Δεν  έχω πρόβλημα, κανένα. Και ο Αθανασιάδης και ο Ζαμπέτας είναι υπεύθυνοι βάσει του νόμου για ότι συμβαίνει στην ΠΑΕ, λογικό ακούγεται να συμμετέχουν σε ένα διοικητικό σχήμα. Με την λογική αυτή όμως και αφού έχουν δεσμευμένη την περιουσία τους, οι Σκόρδας και Ματθαίου από το 44, θα έπρεπε να συμμετέχουν και αυτοί στη νέα διοίκηση που θα προσπαθήσει να βγάλει τον ΑΡΗ από το τέλμα. Να μπει μέσα σε αυτήν και ο ΑΡΗΣ ενότητα, να φωνάξουμε και τον Γράντα να βοηθήσει και τον Καραμπέρη, να πούμε και τον μπάρμπα Νίκο (μετοχές έχει άλλωστε και αυτός) και να κάνουμε μια ωραία και ευκίνητη διοίκηση. Μία διοίκηση που θα δώσει όραμα,  μια διοίκηση που οι προοπτική της θα είναι να σώσει την ΠΑΕ, να βάλει τις βάσεις για ένα ισχυρό οικοδόμημα, να καταφέρει να βγάλει τον ΑΡΗ πρωταθλητή.  Και ύστερα θα έρθουν και οι εξωγήινοι από τον αδερφό πλανήτη ΑΡΗ του ηλιακού μας συστήματος με τον δικό τους άπλα, ξάπλα στο διαστημόπλοιο και θα κάνουν τον ΑΡΗ πρώτο στο διαπλανητικό μας σύστημα. Ρε μάνκαις, την παλεύετε καθόλου; Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι μέλη αυτής της αποτυχημένης και ανίκανης διοίκησης μπορούν να συμμετέχουν σε κάτι καινούριο; Οι άνθρωποι αυτοί οι  οποίοι από το 2009, έχουν καταφέρει με τα ψέματα, με τα παπαγαλάκια τα οποία «έκραζαν» αυτά τα οποία τους δινόντουσαν ως εντολές, με την λάσπη που έριχναν σε ανθρώπους οι οποίοι ανησυχούσαν και προσπαθούσαν να τους βγάλουν «ποντίκια» και ανύπαρκτους. Την Δευτέρα οι στιγμές είναι πολύ κρίσιμες. Δεν υπάρχει στιγμή για χάσιμο. Η υπομονή όλων έχει εξαντληθεί. Είτε πρόκειται για μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος, είτε πρόκειται για υπαλλήλους της ΠΑΕ, είτε πρόκειται για όλους εμάς τους απλούς οπαδούς, τους απλούς στρατιώτες της ιδέας που λέγεται ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης. Όπως,  με πορδές δεν βάφονται αυγά έτσι και όταν λες ψέματα πέφτεις μέσα  στα αίματα. Και δεν θέλουμε, κανείς δεν θέλει να γίνει αιματηρή συνέλευση. Πείτε τις αλήθειες, δώστε επιτέλους όλα τα στοιχεία ώστε οι άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν να ξέρουν τι τους περιμένει. Να μην βρεθούν προ εκπλήξεων. Δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο αυτή  η κατάσταση. Παραδειγματιστείτε από την συμπεριφορά του Δεσύπρη της προηγούμενης έκτακτης γενικής συνέλευσης και ξεκινήστε έστω και καθυστερημένα να ζητάτε συγνώμη. Δεν είναι η σωτηρία, αλλά είναι μία αρχή για να πειστεί ο κόσμος να ταχθεί δίπλα στην ομάδα. Μην την καταστρέφεται άλλο παραμένοντας στις θέσεις σας. Ο κόσμος μπορεί και είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει πραγματικά λεφτά. Όχι υποθετικά, ούτε και φανταστικά της μονόπολης. Τα λεφτά των επιτραπέζιων παιχνιδιών δεν τα θέλουμε, ούτε και τα έχουμε ανάγκη.]

Υ.Γ. Την Δευτέρα 15 Μαΐου κρίνεται το μέλλον του ΑΡΗ μας. Παρακαλώ μέσα από την καρδιά μου όλους όσους αγαπούμε πραγματικά τον ΑΡΗ, να βρούμε την λύση… πριν να είναι αργά.

Υ.Γ. 2Ο γεροΣάτυρος ξέρει πολλά… και περιμένει. Το νου σας! 

Ακόμη να φύγεις; Φύγε!

Μπρε; Τι κάνετε μπρε; Πως είστε; Όλα καλά; Συνήλθατε από το μεθύσι των εκλογών; Λίγο πολύ, ότι κι αν ψηφίσατε ικανοποιημένοι είσαστε. Όλοι καλά πήγαν. Όμως εσείς, δεν ντρέπεστε καθόλου; Τι  ήταν αυτά που κάνατε την Παρασκευή; Καλά βρε, μην σας πω τίποτε βαρύτερο, δεν σας είπα ότι «στηρίζουμε» Γιάννη Κόντη; Δεν σας έλεγα ότι «αγαπάμε» Γιάννη Κόντη. Γιατί ρε μου γυρνάτε τα μυαλά; Ρε σεις, τον μεσσία ρε; Ρε τον σωτήρα μας να του φερθείτε έτσι; Τόσο βάναυσα και άπονα; Θα ήθελα να ήξερα ποιος τον έβρισε, ποιος τον αποκάλεσε ψεύτη και απατεώνα. Είναι δυνατόν; Τον Γ ι ά ν ν η μας; Τον άνθρωπο που έτρεξε τόσο πολύ για τον ΑΡΗ; Τον άνθρωπο που πήγε τόσες φορές στην Ελβετία ώστε να μιλήσει με αυτόν τον σου-Πλά που φέρεται ως ο υποψήφιος επενδυτής ή μάλλον –καλύτερα- ο υποψήφιος δανειστής των Αθανασιάδη- Κόντη; Καλά καθόλου ντροπή δεν υπάρχει; Αναγκάσατε αυτόν που σκίζεται για τον ΑΡΗ να αποχωρήσει από την αίθουσα τρεις ώρες πριν την λήξη αυτής; Εντάξει, σιγά τα ωά. Και τι ειπώθηκε μήπως; Πφφφ! @@ [όπως μας ανέφερε το μέλος του Δ.Σ.]! Τίποτε το ενδιαφέρον. Σιγά μην ενδιαφέρει τον κόσμο, σιγά μην ενδιαφέρει τα μέλη της Κοινωνίας, ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι  μιλούσαν απαξιωτικά για τα μέλη της κοινωνίας και ήθελαν την διάλυση αυτής. Έλλλλλα βρε τώρα, ξέρω γω, νάμε. Κι αν ήθελαν την διάλυση αυτής, κι αν έβαζαν συνέχεια εμπόδια – με την βοήθεια μελών του Δ.Σ.  της κοινωνίας- και τι έγινε; Αφού ο Γιάννης Κόντης, Ξ Ε Ρ Ε Ι. Όλα τα ξέρει. Και δεν χρειάζεται να καταγράψει κάτι, δεν χρειάζεται να καταθέσει έγγραφη πρόταση, ο λόγος του είναι συμβόλαιο. Νόμος. Ότι πει γίνεται. Να θυμηθούμε περιπτώσεις προφορικών συμβολαίων του κυρίου Γιάννη; Χρειάζεται; Δεν νομίζω! Άντε, κάνα  δυο. Βιτόλο, Σμόλαρεκ, Μενδρινός (άσχετα αν ήρθε την επόμενη χρονιά) να πούμε για τα δυόμιση εκατομμύρια –που έγιναν 400,000 στην δική του συνέντευξη τύπου , ενώ στην λέσχη μάθαμε από τον Αθανασιάδη για 200,000- για τα 10 εκατομμύρια που θα μπαίνουν ΚΑΘΕ χρόνο από την τεράστια αυτή τράπεζα που χρέωσε την αεκούλα, να πούμε αν θέλετε πολλά από τα «συμβόλαια» που μας έχει πει. Δεν έχει σημασία όμως. Τον λατρεύουμε. Τον αγαπάμε. Τον πιστεύουμε.

[ Σοβαρά τώρα! Από τις λίγες φορές που ΠΡΕΠΕΙ να το κάνω. Επιβάλλουν οι δύσκολες στιγμές που περνάει ο σύλλογος, να πράξουμε το σωστό. Να βάλλουμε κάτω τα δεδομένα που έχουμε και να δούμε πως θα κινηθούμε. Επιτρέψτε μου λίγο να σχολιάσω τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην γενική συνέλευση της Παρασκευής, καθώς και τα γεγονότα. Αρκετοί ασχολήθηκαν με τα συμβάντα, αλλά σίγουρα κανείς δεν τα είδε με τα δικά μου μάτια, αυτά του γεροΣάτυρου. Αρχικά θεωρώ ότι οι διοικούντες της Π.Α.Ε. στερούνται σοβαρότητος. Διότι δεν είναι σοβαρότητα, σε μία τόσο σημαντική συνέλευση για το μέλλον του συλλόγου, να μην έχει ουσιαστική πρόταση, παρά μόνο να προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο, με διλλήματα ή τα βάζουμε εμείς μέσω του δανείου-επένδυσης-παραμυθιού-ονείρου-εφιάλτη κ. λ. π. Από την στιγμή που έχουν ψηφίσει οι ομάδες της σούπα λίγδ, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει  ομάδα κατηγορία λόγω χρεών, δεν αντιλαμβάνομαι τα ψευδοδιλλήματα. Συγκεκριμένα μέλη του Δ.Σ. θα έπρεπε να είναι πιο κόσμια στη συμπεριφορά τους και ψευτομαγκιές, τσαμπουκάδες και νάχαμε να λέγαμε και σε γμσω και ξέρω γω, αλλού. Δεν περνάνε, πλέον αυτά. Συνεχίζω, με τους τσαμπουκάδες της συνέλευσης, με τα αντράκια τα οποία έχουν πολλά κιλά τεστοστερόνης και κρεατίνης. Ρε, άντε ρε! Πραγματικά έχω εκνευριστεί με μερικά μέλη της κοινωνίας, μέλη τα οποία διεκδικούν θέσεις και αξιώματα. Μέλη τα οποία πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό, την άλλη μεριά. Την ήπια, την σωστή, την χωρίς κραυγές και φωνές. Δεν επιτρέπεται  να φέρεστε  όπως αυτοί που κατηγορείτε τόσο καιρό.   Απαγορεύεται να συμπεριφέρεστε και να μιλάτε έτσι. Απλά απαγορεύεται.  Πάνο Στεφανίδη και Ισαάκ Ξανθόπουλε. Ηρεμήστε τους. Μιλήστε τους και μην τους επιτρέπετε άλλο να σας εκθέτουν. Λάμπρο Σκόρδα . Ηρέμησε. Χίλια δίκια έχεις, αλλά το χάνεις με την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα σου.  Στο λέω το ξέρεις με πόσο πολλή αγάπη και σεβασμό για όλα όσα έχεις προσφέρει. Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Οι εξελίξεις τρέχουν καθημερινά και τα προβλήματα διογκώνονται. Σύνεση, αποφασιστικότητα και προσπάθεια χρειάζεται από όλους. Δεν πρέπει να εξαιρούμε κανέναν- πλην ενός.  Τάσο Δεσύπρη, με εντυπωσίασες με την ειλικρίνειά σου. Δεν μας είπες, βέβαια κάτι καινούριο, δεν μας είπες τίποτε διαφορετικό από αυτά που μας έλεγε ο Σκόρδας μέσα από τις εκπομπές του, αλλά επιτέλους τα είπε και με στοιχεία και κάποιος άλλος εκτός από αυτόν. Η πρόταση που έκανες, δεν απείχε καθόλου από την πρόταση που έκανε ο Πάνος Στεφανίδης, αλλά είναι καλό ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων. Είναι καλό ότι φαίνεται  να υπάρχει μία κοινή γραμμή και σε άλλα μέλη της οικογένειας του ΑΡΗ που δεν έχουν την στάμπα του «σκορδικού» επάνω τους. Δεν υπάρχουν σκορδικοί και μη, κοντικοί και όχι… υπάρχει μόνο ο ΑΡΗΣ και αυτόν πρέπει να υπηρετήσουμε. Μην κάνει κανένας πίσω στην μάχη της σωτηρίας. Όλοι εμείς που θέλουμε την σωτηρία της ομάδας μέσα από την κοινωνία μελών πρέπει και το οφείλουμε στα παιδιά μας να αφήσουμε στην άκρη έριδες και αντιπάθειες και να πορευθούμε σε μία κοινή προσπάθεια εύρεσης λύσης.

Συνδεσμίτες του μεγαλύτερου συνδέσμου οπαδών στην Ελλάδα… να με περιμένετε. Θα ξαναέρθω να ανανεώσω την συνδρομή μου. Έμεινα έκπληκτος. Μπράβο για την στάση σας, μπράβο για την αποφασιστικότητά σας. Respect! Δεν φανταζόμουν ότι μετά από αυτά που βιώσαμε τις προηγούμενες γενικές συνελεύσεις από την ηγεσία του συνδέσμου, θα μπορούσατε εσείς να με κάνετε να σηκωθώ όρθιος και να σας χειροκροτήσω. Συνεχίστε την  προσπάθεια με την ίδια τόλμη, με την ίδια αγάπη για την ομάδα.]

Υ.Γ. Πολλά ακούν τα αυτιά μου. Πολλά βλέπουν τα ματάκια μου. Μην παρεκκλίνετε της πορείας σας, μην χάνετε τον δρόμο σας. Πολλοί θα προσπαθήσουν να σας μπερδέψουν. Αν δεν φύγει ο αλλοδαπός καρκίνος από την ομάδα, αν δεν τον πάμε οι ίδιοι με τα χεράκια μας στο αεροδρόμιο, μην πιστεύετε τίποτε.

Σώσε μας, Γιάννη Κόντη… σώσε μας.

Καλώς σας βρήκα και πάλι.  Πολύ καλημέρα σας και να είστε καλά. Πάντα. Όλοι σας. Σας αγαπάω βρε μπαγασάκηδες και μου λείψατε πάρα πολύ όλες αυτές τις μέρες που δεν βρεθήκαμε. Βέβαια, ακόμη εγώ δεν γύρισα πίσω στην πόλη του Θεού, ακόμη στην πόλη της λίμνης βρίσκομαι. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα επιστρέψω σήμερα για την συνέλευση. Τι να κάνω και εγώ ο καημένος. Να μην ξεκουραστώ, διόλου; Να μην πάρω μιαν άδεια από την σημαία να απλώσω λίγο την αρίδα μου, να ηρεμήσω από όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας; Γατί προβλήματα αλλού , δεν υπάρχουν. Όλα πάνε κατ ευχήν . Όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους, τον στρωμένο, επιτέλους τολμώ να πω, με ροδοπέταλα. Όχι με πέταλα αλόγου, εκείνα τα βαριά μεταλλικά αντικείμενα που βάζουν στις οπλές των ζώων, αλλά με πραγματικά ροδοπέταλα. Αυτά με τα οποία οι πολυπληθείς οπαδοί του ΑΡΗ μας, αυτά τα πολυπληθή μέλη της Κοινωνίας , θα ραίνουν τον μεσσία που επιτέλους-μετά από λαϊκή απαίτηση, ετών- θα αναλάβει τις τύχες της ομάδας. Δυστυχώς όπως σας είπα, λείπω και δεν έχω ακούσει τι συμβαίνει όλες αυτές τις μέρες στα ραδιόφωνα της αγαπημένης και πανέμορφης Θεσσαλονίκης.  Η απουσία επίσης  ικανής διαδικτυακής παροχής δεν μου επίτρεψε να ενημερώνομαι πλήρως για τα συμβάντα, τα παρελθοντικά αλλά και για τα μελλούμενα. Παρόλα αυτά όμως κάτι έμαθα και εγώ. Κάπως την βρήκα την άκρη και έβγαλα τα συμπεράσματά μου. Και αυτό που κατάλαβα είναι ένα:

      Δώστε τις μετοχές στον Γιάννη Κόντη. Ακούτε; Ποια λέσχη και ποια κοινωνία; Πάρτε τα χαρτιά αυτά και δώστε τα όλα στον μεγάλο αυτόν άνθρωπο του ποδοσφαίρου, σε αυτόν τον γίγαντα της μπάλας, στον δικό μας Μέσσι ,  στον δικό μας –πόσο τυχεροί είμαστε θεέ μου- Γιάννη Κόντη. Τον Γιάννη μας.  Τον καπετάνιο μας. Τον σερ Τζον της καρδιάς μας. Του στομαχιού μας. Του πνεύμονά μας. Του σπληνάντερού μας.  Όλου, του είναι μας. Φτάνει  πια στα ψέματα που όλοι εσείς ή δήθεν αρειανοί ή δήθεν και ντεμέκ ερωτευμένοι με την ομάδα διασπείρεται δεξιά και αριστερά. Ξυπνάτε! Μην κοιμάστε. Μην κάθεστε και ασχολείστε με το παρελθόν. Αφήστε το πίσω. Ο καημένος ο Γιάννης δεν είχε ευθύνη. Ποτέ δεν είχε ευθύνη. Δεν τους έφερε όλους αυτούς τους παίκτες στην ομάδα. Μόνο σαράντα παίκτες έφερε. Ακούς, παραπλανημένε οπαδέ του Άρη; Τόσο καιρό που πίστευες ότι ο Αμπρέου  ήρθε στον Άρη ,επειδή στην Γ.Σ. της Λέσχης ο σωσίας του Κόντη –ακούς ; ο   σ ω σ - ί α ς του Γ.Κόντη- υποσχέθηκε στον κόσμο, έκανες για ακόμη μια φορά λάθος. Σε ξεγέλασαν τόσα χρόνια οι κακοί ψεύτες δημοσιογράφοι, αυτά τα αποβράσματα της κοινωνίας, οι οποίοι σε συνεννόηση με τον εκδότη-πρώην πρόεδρο-παπαγάλο προσπαθούν να καταστρέψουν την ομάδα. Εμπιστευτείτε τον απλό άνθρωπο, που θέτει – την ίδια στιγμή που θα του ζητηθεί- την παραίτησή του στη διάθεσή της Π.Α.Ε.  και θα φύγει την ίδια στιγμή. Μην το κάνετε αυτό. Κρατήστε τον στην ομάδα. Ή μάλλον δώστε του την ομάδα. Εν λευκώ. Δεν ήξερε τόσο καιρό τα οικονομικά. Δεν έχει περάσει λίγος καιρός που έμαθε το οικονομικό χάλι της Π.Α.Ε.. Δεν ήξερε ότι ενώ άλλαξε η διοίκηση της Π.Α.Ε. το 2009 , με χρέη περίπου 8 εκατομμύρια ευρώ-όπως είχαν πει οι ίδιοι- στην πραγματικότητα ήταν 14 εκατομμύρια ευρώ. Αν το ήξερε δεν θα ξέφευγε τόσο το οικονομικό. Τώρα που το ξέρει, τα πράγματα θα παν καλύτερα. Πραγματικά. Τα πράγματα θα παν καλύτερα. Μην δίνετε σημασία στα λόγια του Φεβρουαρίου, περί δυόμιση εκατομμυρίων ευρώ. Αναγκάστηκε. Άλλωστε τα λεφτά ήρθαν. Ήδη είναι μέσα στα ταμεία της Π.Α.Ε. και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι ήδη στα ταμεία και εξοφλούνται. Όχι – όχι αυτές οι φήμες περί προσφυγών από παίκτες οι οποίοι έχουν να πληρωθούν από πέρυσι, είναι ψέματα. Ασύστολα ψέματα. Μην κατηγορείτε τον Γιάννη Κόντη. Όλοι εσείς που δεν έχετε πρόταση. Πείτε ποια είναι η λύση; Ο Γιάννης ΕΧΕΙ την λύση. Αλλά, χθες που ήταν η συνέντευξη τύπου , καλώς έγινε στα γραφεία της Π.Α.Ε- γιατί να μην γίνει; Γνώριμος  χώρος ήταν, ήθελε να αισθάνεται την ζεστασιά του σπιτιού του. Ο Γιάννης μας. Το παλικάρι μας. Ο άνθρωπός μας. Ο σωτήρας μας. Που ούτε τον Τόχα έφερε. Ναι-ναι ούτε αυτόν. Που δεν φταίει τόσο δα, για τα χρήματα που ξόδεψε η ομάδα ώστε να τον αγοράσει από την Ρουμανία. Που αν φύγει από την ομάδα, ΑΥΤΟΣ θα διαλύσουμε. Θα αναγκαστούμε να πάμε σε διοίκηση πρωτοδικείου. Κάτι που τον τρομάζει. Εδώ λύγισε ο μεγάλος Γιάννης Κόντης. Λύγισε και δάκρυσε. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να μπαοκ και να έχει διοίκηση πρωτοδικείου. Άλλωστε δεν υπάρχουν ικανοί  αρειανοί να μπορούν να διοικήσουν. Όχι ποτέ δεν υπήρχαν. Μόνος ΑΥΤΟΣ. Γιάννη μας, σε αγαπάμε. Γιάννης μας, σε λατρεύουμε. Μόνο εσύ Γιάννη. Μόνο εσύ! Και για να το πω και στην γλώσσα σου, «solamente usted». Μόνος εσύ μπορείς. Εσύ με τις γνωριμίες σου, με τις γνώσεις σου, με το απίστευτα καλό scouting -40 πιτσιρικάδες από την Ισπανία θα μας φέρεις, τους καινούριους μέσσηδες, τσάβιδες, ρονάλντους κ.λ.π.- με τον τεράστιο φίλο Ροντ Στι… συγνώμη, Μανέλ Φερέρ. Μείνε Γιάννη Κόντη. Μείνε και μάθε μας να λέμε την αλήθεια. Είσαι ο θεός μας. Είσαι η ελπίδα μας. Μη φύγεις! Σε παρακαλούμε. Στα γόνατά μας πέφτουμε. Όχι. Μείνε. Κάνε τον ΑΡΗ μεγάλο. Θα τα καταφέρεις. Κι αν , αν λέω υπάρχουν κάποιες λίγες φωνές-αντίθετες με αυτές των περισσοτέρων, κλείσε τα αυτιά σου και προχώρα στα σχέδιά σου. Κάποια στιγμή θα το καταφέρεις να κάνεις τον ΑΡΗ πρωταθλητή. Κι αν δεν είναι στην σούπα λιγδ, δεν έχει σημασία. Καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη. Πρώτος να είμαι και τι στον κόσμο. Παρακαλώ λοιπόν τα μέλη – δηλαδή ποια μέλη, δεν υπάρχει κανείς που να συγκριθεί με σένα- να στηρίξουν την προσπάθειά σου. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο λαός του ΑΡΗ είναι ανίκανος να βοηθήσει, είναι ανίκανος να τα καταφέρει. Το έχει αποδείξει άλλωστε τόοοοσα χρόνια, ότι δεν μπορεί. Λίγος  είναι. Πολύ λίγος. Ανίκανοι.

Υ.Γ.  Χικ!